„Życie Warszawy” i „Stolica” opublikowały w 1971 r. wizję śródmieścia Warszawy przedstawioną przez ówcześnie działających urbanistów. Gdyby plan zrealizowano, dziś na skraju parku Krasińskich i na obrzeżu Ogrodu Saskiego stałyby 2 wieżowce.
Na lata 1971-1980 władze stolicy planowały „przyspieszone porządkowanie” miasta, którego plany przedstawiono w komitecie warszawskim PZPR-u. Do końca dekady planowano budowę wieżowców na skraju parku Krasińskich i na obrzeżu Ogrodu Saskiego i pawilony na miejscu ocalałych kamienic przy Nowogrodzkiej.
Nie były to dokładne plany, ale jedynie schematyczne szkice lokalizacji nowych budynków, które oddawały charakter, funkcje i skalę przyszłej zabudowy - nie przesądzając jednak o ich architekturze.
Wysokie budynki miały powstać głównie na linii ulicy Marszałkowskiej i ówczesnej Nowotki (dziś Andersa) oraz w rejonie planowanego już wtedy Zachodniego Centrum Warszawy, które miało stać się dumą czasów Gierka.
Charakterystyczna dla modernizacji miast w tym okresie była również tendencja do rozluźniania zabudowy kamienicznej z XIX i początku XX wieku – planowano wyburzenie wielu oficyn.
Foto, video, animacje 3D, VR
Twój partner w multimediach.
Sprawdź naszą ofertę!
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany. Przejdź do formularza logowania/rejestracji.