Możemy na ten problem spojrzeć z dwóch stron – czystości spalin i bezpieczeństwa użytkownika.

Silna presja antysmogowa i walka o poprawę jakości powietrza w Krakowie doprowadziła do zakazu używania tradycyjnych kominków opalanych drewnem.

Bez wątpienia możemy uznać gaz i etanol za paliwa czyste, zasługujące na określenie „bio”. W związku z tym kominki gazowe są z pewnością biokominkami ze względu na wykorzystywanie czystego paliwa. Jednak określenie biokominek w dalszym ciągu stosowane jest głównie do nazywania w ten sposób otwartych palenisk, w których spalają się opary wlanego do specjalnego korytka paliwa płynnego – bioetanolu.

Fot. kominkigazowe.info

Pojawiło się tutaj określenie otwartego paleniska. To jest jedna z zasadniczych różnic konstrukcyjnych między kominkiem gazowym a tzw. biokominkiem. W kominku gazowym z zamkniętą komorą spalania wszystkie produkty spalania gazu usuwane są przez komin i nie mają żadnego kontaktu z układem oddechowym użytkownika takiego urządzenia. Natomiast otwarte palenisko biokominka emituje produkty spalania wprost do pomieszczenia, w którym przebywa użytkownik. Oddycha więc on wmieszanymi w powietrze pomieszczenia produktami spalania bioetanolu i jego oparami.

Produktami spalania etanolu są tlenki azotu i węglowodory. Jest ich około 91% mniej niż przy spalaniu benzyny. Przyczyną małej emisji NOx podczas spalania alkoholi jest ich duża wartość ciepła parowania, która obniża temperaturę płomienia. Pod względem ekologicznym metanol, który jest trucizną, też nie jest pozbawiony wad: podczas spalania metanolu emitowane są aldehydy, wśród których jest trujący formaldehyd. Znacznie mniejszą emisją aldehydów podczas spalania charakteryzuje się etanol, ale jest droższy od metanolu.

Fot. kominkigazowe.info

Przyjmuje się, że temperatura 1800°C jest graniczną, po przekroczeniu której ilość powstających tlenków azotu szybko rośnie. Temperatura płomienia przy spalaniu etanolu wynosi ponad 1960°C

Przyjmując bardzo duże uproszczenie, można uznać, że przy spalaniu 1l bioetanolu w biokominku wytwarzane jest o około 90% tlenków azotu i węglowodorów mniej niż przy spalaniu 1l benzyny. Przebywanie w pomieszczeniu, w którym pracuje biokominek przez średnio 3 godz. w procesie spalania zostanie wydzielonych do pomieszczenia tyle tlenków azotu i innych substancji lotnych, ile wydziela spalenie 100 ml benzyny, co wystarcza na przejechanie około 10 km. Oczywiście są różnice, pomieszczenie, w którym płonie biokominek, ma znacznie większą kubaturę niż kabina samochodu osobowego, ale nawet biorąc to pod uwagę, proponujemy daleko posuniętą ostrożność w eksperymentowaniu na sobie wpływu mody biokominków na organizm człowieka.

Konstrukcja kominka gazowego i gazowego pieca kominkowego z zamkniętą komorą spalania powoduje, że użytkownik nie ma bezpośredniego dostępu do paleniska, gdyż jest od niego oddzielony szybą. Dostarczanie paliwa (gazu) odbywa się przez szczelne złącze wprost do palnika. Niezawodny system sterowania uniemożliwia wypływ gazu w przypadku jakiejkolwiek awarii. Kominki gazowe są urządzeniami stosowanymi na świecie od kilkudziesięciu lat i zapewniają użytkownikom pełne bezpieczeństwo, uniemożliwiając także popełnienie przez użytkownika niebezpiecznego błędu w obsłudze.

Fot. kominkigazowe.info

W przypadku biokominków użytkownik dolewa płynnego paliwa do paleniska (zbiornika na bioetanol) i tylko od ścisłego przestrzegania rygorów obsługi zależy jego bezpieczeństwo. Znane i opisywane w internecie nawet przez straż pożarną są przypadki pożarów wywołanych przez użytkowników biokominków, niestety także z tragicznym finałem.

Nie jesteśmy bezwzględnymi przeciwnikami biokominków, wręcz podobają nam się te urządzenia, ale do zastosowania na zewnątrz, na tarasach, w ogródkach (np. tworzenie klimatu w czasie przyjęcia w ogrodzie) czy innych przestrzeniach otwartych. Naszym zdaniem trzeba zachować wyjątkową ostrożność przy korzystaniu z biokominków w pomieszczeniach mieszkalnych.

Opracowane przez KominkiGazowe.info