Ustawa szczegółowo mówi o całym systemie zarządzania ochroną powietrza i klimatu i jest uzupełnieniem do regulacji odnoszących się do poszczególnym instalacji z mocy ustawy Prawo ochrony środowiska.

M.in. na mocy nowej ustawy powstanie krajowy system bilansowania i prognozowania emisji. W jego zakresie będą gromadzone, przetwarzane, szacowane, prognozowane, bilansowane i zestawiane szczegółowe dane o emisjach gazów cieplarnianych jak również innych substancji, które przedostają się do atmosfery. W ten sposób rząd będzie miał możliwość wpływania na działalność przedsiębiorstw i sektorów, aby polepszyć jakość powietrza i ograniczyć emisję nieczystości do takich poziomów, które umożliwią pozostanie na określonych dla kraju pułapów emisji.

Na podstawie zebranych szczegółowych danych opracowywany będzie krajowy raport o wielkościach emisji gazów cieplarnianych. Ponadto informacje będą podstawą do tworzenia innych potrzebnych zestawień i dokumentów zgodnych i wymaganych na podstawie Konwencji Klimatycznej oraz pozostałych aktów prawnych UE i prawa międzynarodowego.

W sytuacji, kiedy pułap emisji dla kraju zostanie przekroczony, ustawowo będzie wymagane opracowanie i wdrożenie planu ograniczenia emisji szkodliwych substancji. Zadanie takie będzie spoczywało na barkach ministra środowiska i innych ministrów. Podmioty, które przekroczyły dopuszczalny stan emisji będą zmuszone do jej ograniczenia.