22 stycznia Komisja Europejska opublikowała propozycje w sprawie polityki klimatyczno-energetycznej do 2030 r. Zakładają one m.in. redukcję emisji gazów cieplarnianych o 40% oraz dalsze zwiększanie udziału energii z odnawialnych źródeł.
Odnosząc się do propozycji Komisji Europejskiej, podczas spotkania V4+2, minister Korolec podkreślił, iż propozycje Unii Europejskiej ws. nowych zobowiązań powinny zostać zaprezentowane w pierwszym kwartale 2015 r., zgodnie z decyzją Szczytu Klimatycznego w Warszawie. Europa ma niewielki udział w światowych emisjach gazów cieplarnianych. Dlatego decyzje dotyczące polityki klimatyczno-energetycznej Unii Europejskiej powinny uwzględniać proces globalny, w przeciwnym razie powtórzymy porażkę Kopenhagi, kiedy jednostronne działania Europy nie spotkały się z odzewem pozostałych.

Zgodnie z ustaleniami konferencji COP19 w Warszawie uczestnicy nowego porozumienia klimatycznego powinni rozpocząć wewnętrzne przygotowania do przedłożenia propozycji swoich kontrybucji, czyli deklaracji działań. Zostaną one włączone do umowy jako wkład danej strony. Kontrybucje te, np. w postaci nowych celów redukcyjnych, powinny zostać przedłożone przez państwa w pierwszym kwartale 2015 r.

W trakcie spotkania Grupy Wyszehradzkiej oraz Bułgarii i Rumunii minister Korolec podkreślił także, że dyskusja nt. nowych celów Unii Europejskiej musi odbywać się w oparciu o transparentne i rzetelne analizy ekonomiczne z podziałem na państwa członkowskie i sektory. Komisja nie zaprezentowała, jak nowe cele rozkładałyby się na poszczególne kraje, co uniemożliwia zajęcie stanowiska przez Grupę V4+2. Polska zabiega o przeprowadzenie takich analiz przez Komisję, jak i sama podejmuje działania w ramach utworzonego w Krajowym Ośrodku Bilansowania i Zarządzania Emisjami (KOBIZE) Centrum Analiz Klimatycznych.
Państwa grupy potwierdziły także po raz kolejny, że spodziewają się uwzględnienia, w ich indywidualnych celach, redukcji już dokonanych od lat 1988-1990.

Grupa Wyszehradzka (V4 lub tak zwany „Czworokąt Wyszehradzki”) powstała w 1991 r. w celu intensyfikacji współpracy w ramach ochrony środowiska. W jej skład wchodzą Czechy, Polska, Węgry i Słowacja. Odnośnie polityki klimatycznej grupa spotyka się w rozszerzonym formacie V4+2 (+Bułgaria i Rumunia). Przedstawiciele ministerstw spotykają się regularnie w celu omówieniu bieżących kwestii dotyczących przede wszystkim zrównoważonego rozwoju, zapobiegania zmianom klimatu, a także ochrony przyrody i bioróżnorodności.