Komisja Europejska przedstawiła nowy pakiet energetyczny, który ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego Europy. Pakiet stanowi uzupełnienie propozycji zawartych w pakiecie dotyczącym zmian klimatycznych. Jego przyjęcie planuje się jeszcze w tym roku.
Celem opisywanego zjednoczenia Unii Europejskiej było przeciwdziałanie zmianom klimatycznym, zagrożeniu bezpieczeństwa energetycznego i wysokim cenom energii. W pakiecie została przedstawiona strategia na rzecz stworzenia mechanizmu solidarności między państwami członkowskimi i nowa strategia w zakresie sieci energetycznych, zachęcającą do inwestycji w sieci o wyższej wydajności, które byłyby przystosowane do przesyłania energii ze źródeł niskoemisyjnych.
W pakiecie znalazł się również nowy plan działań, mający na celu utrzymanie solidarności i bezpieczeństwa energetycznego UE. Określono w nim pięć obszarów wymagających podjęcia dodatkowych kroków, aby przyczynić się do trwałego zabezpieczenia dostaw energii. Komisja skierowała szczególną uwagę na problemy przyszłości, przed którymi stanie Europa za dwadzieścia i czterdzieści lat. W pracach zajęto się również wnioskami dotyczącymi racjonalizacji zużycia energii, aby wprowadzić oszczędności na kluczowych obszarach (budynki, produkty zużywające energię), a także zwiększyć wagę świadectw charakterystyki energetycznej i sprawozdań z inspekcji systemów ogrzewania i klimatyzacji.
Priorytetem przeglądu strategicznego stało się przyjęcie i szybkie wdrożenie środków umożliwiających osiągnięcie wyznaczonych przez Radę Europejską celów polityki energetycznej, czyli 20% redukcji emisji gazów cieplarnianych, 20% udziału energii ze źródeł odnawialnych w łącznym zużyciu i ograniczenia zapotrzebowania na energię o 20%, wszystko do 2020 r. Pakiet, który został przedstawiony przez Komisję w styczniu br., powinien zostać w nadchodzących tygodniach ostatecznie zaakceptowany przez Radę i Parlament. Takie rozwiązanie byłoby korzystne dla europejskiej gospodarki, zwłaszcza jeśli chodzi o zaopatrzenie w energię. Nowe przepisy staną się podstawą do stworzenia odpowiednich ram dla nowych inwestycji w sektorze energetycznym.
Kolejną ważną, dyskutowaną sprawą była rosnąca niepewność co do bezpieczeństwa dostaw energii dla Europy, gdyż w tej sferze obserwuje się wzrastającą rolę importu. Zdecydowano, że należy umocnić europejskie możliwości wspólnego reagowania w sytuacjach kryzysowych.
Zostało wyznaczonych pięć obszarów, wymagających dodatkowych działań, by wytyczyć szlak prowadzący do zwiększenia bezpieczeństwa dostaw energii w przyszłości i powstrzymanie ryzyka kryzysu w całej UE. Wykazano konieczność większego wsparcia projektów budowy potrzebnej infrastruktury oraz lepszego wykorzystywania posiadanych źródeł energii. Skupiono się także na kwestii wspólnego frontu działania na wypadek sytuacji kryzysowych, np. zaburzeń dostaw gazu. Ustalono, że należy szybko zająć się polepszeniem efektywności energetycznej.
Ustalono, że polityka energetyczna z krajami spoza UE powinna być prowadzona tak, aby opierała się na wzajemnej zależności z krajami będącymi dostawcami i odbiorcami energii oraz krajami tranzytowymi. W ramach pakietu zostały przedstawione dokumenty uzupełniające wspomniane kierunki działań. Na plan pierwszy wynunęła się sprawa racjonalizacji zużycia energii. Rozwiązanie to ma na celu osiągnięcie oszczędności w obszarach "energożernych" i zwiększenie wagi świadectw charakterystyki energetycznej oraz sprawozdań z inspekcji systemów ogrzewania i klimatyzacji. Aby poprawić wydajność zaopatrzenia w energię, zostały przyjęte wytyczne umożliwiające upowszechnienie wytwarzania energii elektrycznej w wysokowydajnych instalacjach kogeneracji. Na rok 2009 planowana jest szczegółowa ocena przedstawionego w 2006 r. europejskiego planu działania na rzecz racjonalizacji zużycia energii.
Realizacja pakietu pociąga za sobą kosztowne inwestycje, sięgające miliardów euro. Chodzi tu zarówno o budowę nowych sieci, jaki wymianę przestarzałej infrastruktury i przystosowanie jej do przesyłu energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych i niskoemisyjnych.
Określono i zapisano w zielonej księdze sześć strategicznych inicjatyw o kluczowym znaczeniu dla bezpieczeństwa energetycznego UE:
- plan połączeń międzysieciowych w basenie Morza Bałtyckiego;
- śródziemnomorski pierścień energetyczny;
- połączenia sieci gazowych i elektroenergetycznych z Europą Środkową i Południowo-Wschodnią na osi północ-południe; - sieć przybrzeżną na Morzu Północnym;
- południowy korytarz gazowy;
- skuteczny system dostaw skroplonego gazu ziemnego (LNG) dla Europy.
W pakiecie znalazł się również nowy plan działań, mający na celu utrzymanie solidarności i bezpieczeństwa energetycznego UE. Określono w nim pięć obszarów wymagających podjęcia dodatkowych kroków, aby przyczynić się do trwałego zabezpieczenia dostaw energii. Komisja skierowała szczególną uwagę na problemy przyszłości, przed którymi stanie Europa za dwadzieścia i czterdzieści lat. W pracach zajęto się również wnioskami dotyczącymi racjonalizacji zużycia energii, aby wprowadzić oszczędności na kluczowych obszarach (budynki, produkty zużywające energię), a także zwiększyć wagę świadectw charakterystyki energetycznej i sprawozdań z inspekcji systemów ogrzewania i klimatyzacji.
Priorytetem przeglądu strategicznego stało się przyjęcie i szybkie wdrożenie środków umożliwiających osiągnięcie wyznaczonych przez Radę Europejską celów polityki energetycznej, czyli 20% redukcji emisji gazów cieplarnianych, 20% udziału energii ze źródeł odnawialnych w łącznym zużyciu i ograniczenia zapotrzebowania na energię o 20%, wszystko do 2020 r. Pakiet, który został przedstawiony przez Komisję w styczniu br., powinien zostać w nadchodzących tygodniach ostatecznie zaakceptowany przez Radę i Parlament. Takie rozwiązanie byłoby korzystne dla europejskiej gospodarki, zwłaszcza jeśli chodzi o zaopatrzenie w energię. Nowe przepisy staną się podstawą do stworzenia odpowiednich ram dla nowych inwestycji w sektorze energetycznym.
Kolejną ważną, dyskutowaną sprawą była rosnąca niepewność co do bezpieczeństwa dostaw energii dla Europy, gdyż w tej sferze obserwuje się wzrastającą rolę importu. Zdecydowano, że należy umocnić europejskie możliwości wspólnego reagowania w sytuacjach kryzysowych.
Zostało wyznaczonych pięć obszarów, wymagających dodatkowych działań, by wytyczyć szlak prowadzący do zwiększenia bezpieczeństwa dostaw energii w przyszłości i powstrzymanie ryzyka kryzysu w całej UE. Wykazano konieczność większego wsparcia projektów budowy potrzebnej infrastruktury oraz lepszego wykorzystywania posiadanych źródeł energii. Skupiono się także na kwestii wspólnego frontu działania na wypadek sytuacji kryzysowych, np. zaburzeń dostaw gazu. Ustalono, że należy szybko zająć się polepszeniem efektywności energetycznej.
Ustalono, że polityka energetyczna z krajami spoza UE powinna być prowadzona tak, aby opierała się na wzajemnej zależności z krajami będącymi dostawcami i odbiorcami energii oraz krajami tranzytowymi. W ramach pakietu zostały przedstawione dokumenty uzupełniające wspomniane kierunki działań. Na plan pierwszy wynunęła się sprawa racjonalizacji zużycia energii. Rozwiązanie to ma na celu osiągnięcie oszczędności w obszarach "energożernych" i zwiększenie wagi świadectw charakterystyki energetycznej oraz sprawozdań z inspekcji systemów ogrzewania i klimatyzacji. Aby poprawić wydajność zaopatrzenia w energię, zostały przyjęte wytyczne umożliwiające upowszechnienie wytwarzania energii elektrycznej w wysokowydajnych instalacjach kogeneracji. Na rok 2009 planowana jest szczegółowa ocena przedstawionego w 2006 r. europejskiego planu działania na rzecz racjonalizacji zużycia energii.
Realizacja pakietu pociąga za sobą kosztowne inwestycje, sięgające miliardów euro. Chodzi tu zarówno o budowę nowych sieci, jaki wymianę przestarzałej infrastruktury i przystosowanie jej do przesyłu energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych i niskoemisyjnych.
Określono i zapisano w zielonej księdze sześć strategicznych inicjatyw o kluczowym znaczeniu dla bezpieczeństwa energetycznego UE:
- plan połączeń międzysieciowych w basenie Morza Bałtyckiego;
- śródziemnomorski pierścień energetyczny;
- połączenia sieci gazowych i elektroenergetycznych z Europą Środkową i Południowo-Wschodnią na osi północ-południe; - sieć przybrzeżną na Morzu Północnym;
- południowy korytarz gazowy;
- skuteczny system dostaw skroplonego gazu ziemnego (LNG) dla Europy.
Konferencje Inżynieria
WIEDZA. BIZNES. ATRAKCJE
Sprawdź najbliższe wydarzenia
Powiązane
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany. Przejdź do formularza logowania/rejestracji.
