Zastosowanie wciągarek

Istnieją wciągarki ręczne, samochodowe oraz elektryczne, linowe i łańcuchowe. W zależności od konstrukcji i zasilania mogą podnosić, opuszczać, a niejednokrotnie też przenosić elementy o różnej wadze, w tym bardzo duże i ciężkie.

Z wciągarki może korzystać warsztat samochodowy, jeśli np. naprawia silniki, które wyciąga z pojazdów. Bardzo często można spotkać wciągarki na placach budowy oraz na rusztowaniach, gdzie trzeba wielokrotnie wciągać na górę niezbędne elementy i materiały. Ponieważ wciągarkę można wyposażyć w pasy i haki, może ona podnosić i przenosić dowolne przedmioty, także te o dużych rozmiarach, na znaczne wysokości. Wciągarki linowe przeznaczone są zazwyczaj do transportu elementów o masie do jednej tony. Cięższe rzeczy podnoszone i opuszczane są wciągarkami łańcuchowymi. Tu mowa jest przede wszystkim o zastosowaniach przemysłowych, a więc na przykład w halach fabrycznych. Wciągarka może też służyć do nawijania węży i kabli – ich masa jest niekiedy znaczna.

Wciągarki elektryczne

Duży wybór wciągarek elektrycznych znaleźć można na stronie wciągarki elektryczne ECI. Są to zarówno urządzenia kompaktowe, jak i przeznaczone do dużych obciążeń.

Wciągarki zasilane prądem zmiennym 230 V to właśnie urządzenia o udźwigu maksymalnym do 1 tony. Mogą być wykorzystywane mobilnie. Kosztują więcej niż modele zasilane prądem trójfazowym, są za to łatwe w transporcie i nie wymagają rejestracji w Urzędzie Dozoru Technicznego. Doskonale sprawdzają się w warsztatach i na budowach, gdzie natężenie pracy i obciążenia jednorazowe są niewielkie. Długość liny wynosi w nich przeważnie od 10 do 30 m.

Z kolei wciągarki zasilane prądem trójfazowym 400 V radzą sobie z obciążeniami sięgającymi do stu ton. Wytrzymują duże natężenie pracy, są więc przeznaczone do zastosowań przemysłowych.

Wciągarki przemysłowe

W tej grupie wyróżniamy kilka typów urządzeń. Pierwszy z nich to wciągarki linowe podwieszane i przejezdne, które najłatwiej spotkać w wysokich halach produkcyjnych. Mocuje się je na belkach sufitowych, często na wózkach jezdnych, aby można było transportować elementy w obrębie hali. Ich udźwig wynosi zazwyczaj od 500 kg do 25 ton, a wysokość podnoszenia do 60 m.

Z kolei wciągarki stacjonarne (bębnowe) pracują na poziomie gruntu, wykorzystując do podnoszenia elementów zblocza montowane na wysokich urządzeniach wsporczych, takich jak kominy lub przęsła mostowe. Ta kategoria obejmuje zarówno wciągarki kompaktowe 230 V, jak i przemysłowe o dużym udźwigu. Bęben może pomieścić niekiedy nawet 500 m liny.

Natomiast tam, gdzie nie jest konieczna duża wysokość podnoszenia (powyżej 15 m), stosowane są wciągarki łańcuchowe. Ich udźwig wynosi od 250 kg do 10 ton. Są to modele współpracujące z elektrycznym wózkiem jezdnym albo przeznaczone do mocowania na haku lub belce. Mogą być sterowane za pomocą falownika albo drogą radiową. Mogą być wykonane w sposób umożliwiający bezpieczną pracę w warunkach wysokiej wilgotności.