Przewody energetyczne – jak je rozróżniać?

Kabli i przewodów energetycznych jest na rynku naprawdę wiele. Osoby zawodowo zajmujące się realizowaniem prac elektrycznych mogłyby pewnie z zamkniętymi oczami wymienić najlepsze marki, nazwy czy rodzaje, z którymi na co dzień pracują. Zacznijmy jednak od początku, czyli od odpowiedzenia na najważniejsze pytanie - czym charakteryzuje się kabel energetyczny?

Przewody do prowadzenia linii energetycznych można przyporządkować do szeroko rozumianego osprzętu elektroinstalacyjnego. Pomiędzy sobą kable energetyczne różnią się przede wszystkim budową – można wyróżnić warianty skonstruowane na bazie żył miedzianych (a te są obecnie najczęściej stosowane i optymalne właściwie we wszystkich instalacjach) lub też żył aluminiowych. Te drugie, w porównaniu z miedzianymi, nie są aż tak odporne i jeśli już są stosowane - to zwykle przy budowie sieci niskiego, ewentualnie średniego napięcia.

Co ważne - w budowie okablowania wyróżnia się wewnętrzne izolacje oraz powłoki zewnętrzne. Mają one chronić wrażliwe elementy przed uszkodzeniami mechanicznymi czy zawilgoceniem w przypadku układania przewodów w ziemi (wówczas kable określa się mianem ziemnych). Jeżeli mają one posłużyć do zbudowania sieci napowietrznej, mogą być takiej izolacji pozbawione lub też zabezpieczone izolacją o charakterze niepalnym.

Przewody do prowadzenia linii energetycznych – NN, SN czy WN i EWN?

Kolejnym sposobem na rozróżnienie między sobą przewodów jest określenie ich docelowego zastosowania. Dzięki temu wymienić można:

• kable do budowy linii energetycznych niskiego napięcia (nN) – czyli przewody, które mogą być montowane w instalacjach o napięciu do 1 kV,
• kable do budowy linii energetycznych średniego napięcia (SN) – w porównaniu do tego, jakie napięcie znoszą kable do budowy linii energetycznych NN, okablowanie średniego napięcia wytrzymuje wartości znajdujące się w przedziale od 1 do 35 kV,
• kable wysokiego napięcia (WN) – o znacznej odporności na napięcie, mogące osiągać wartości oscylujące w granicach od 36 do 150 kV,
• przewody najwyższego napięcia (NN) – czyli kable do prowadzenia linii energetycznych o napięciu od 220 do 420 kV

Kable energetyczne i ich oznaczenia

Kable energetyczne (https://www.asaj.pl/energetyczne) są odpowiednio oznakowane, w zgodzie z zapisami podanymi w normach PN-EN 60445:2010P oraz PN-EN 60446:2010P. Dzięki takim dokumentom możliwe jest poprawne określenie rodzaju przewodów czy ich szczegółowej konstrukcji. Jak to wygląda w praktyce? Znając przyjęte dla wybranych materiałów symbole dowiesz się, że:

• litery D czy L dotyczą konstrukcji żyły,
• litera A oznacza, że przewód został wyprodukowany z aluminium,
• litery Y lub G określają, z czego wykonano izolację,
• małe litery odnoszą się do konstrukcji przewodu i tego, czy jest płaski, uzbrojony lub też wytrzymały na wysokie temperatury.

Oznaczeń jest oczywiście całkiem sporo i zestawiane razem tworzą niekiedy skomplikowane ciągi literowe, jednak osoby obcujące z takimi przewodami w codziennej pracy są w stanie bardzo szybko i prawidłowo zdefiniować każdy typ okablowania. Na przewodach umieszczane są ponadto informacje odnoszące się do napięcia znamionowego, czyli takiego, które są w stanie wytrzymać po włączeniu ich do sieci.