Za wyborem tej lokalizacji przemawiały między innymi: szybsza i łatwiejsza droga do uzyskania dostępu do terenu pod inwestycję – tereny są własnością portu, nadleśnictwa oraz gminy i są wolne od praw osób trzecich, dobry dostęp do infrastruktury technicznej, krótsza droga transportu, większe zapotrzebowanie na gaz w regionie związane z bliskością zakładów przemysłowych (m.in. Zakłady Chemiczne Police), zapewnienie rozwoju infrastruktury hydrotechnicznej portu.

Po spełnieniu warunków formalno-prawnych możliwe będzie przystąpienie do fazy inwestycyjnej, która planowana jest w latach 2008-2010. Zakończenie budowy terminalu planuje się na rok 2011.

Początkowa zdolność terminalu będzie wynosić 2,5 mld m sześciennych rocznie. Terminal zostanie zaprojektowany w taki sposób, że możliwie będzie rozbudowanie jego przepustowości do poziomu 5,00 – 7,5 mld metrów sześciennych rocznie, jeżeli będzie to uzasadnione zwiększonym popytem na gaz.

Zgodnie ze studium wykonalności na polskim wybrzeżu może zostać wybudowany zbiornik o pojemności najprawdopodobniej 200 tys. metrów sześciennych. W miarę zwiększania przepustowości terminalu w dalszych fazach może zostać wybudowany dodatkowy zbiornik o wielkości 160 tys. metrów sześciennych. Rozważana jest również alternatywna koncepcja budowy dwóch zbiorników o pojemności 160 tysięcy metrów sześciennych już w pierwszej fazie.

LNG na polskie wybrzeże będzie transportowany metanowcami o pojemności około 140 tysięcy metrów sześciennych skroplonego gazu (czyli około 84 mln metrów sześciennych gazu ziemnego).