Szacunkowy koszt projektu wyniósł jak do tej pory 5 mld USD, w 60 % sfinansowany z kredytów bankowych. Zakład przeróbczy będzie zasilany z lokalnego złoża gazu Marib-Jawf położonego na północny wschód od Sanaa i ocenianego na 270 mld m3. Gaz pochodzi a około 450 czynnych otworów eksploatacyjnych.

Projekt wymagał wybudowania sieci gazociągów, w tym zwłaszcza 320 km rurociągu o średnicy 960 mm do zakładu LNG w Balhaf. Poza zakładem przeróbczym działającym w technologii APCI C3/MCR powstały zbiorniki o pojemności 140 tysięcy m3, elektrownia, stacja odsalania i uzdatniania wody. Wszystko to ma zapewnić niezależność od zewnętrznych dostaw.  Infrastruktura portu umożliwia napełnianie jednostek o pojemności od 70 tysięcy do 205 tysięcy m3. Podpisany w październiku 2007 roku kontrakt przewiduje dostawy gazu ze złoża Marib-Jawf w ilości 12 mld m3. Głównymi odbiorcami skroplonego surowca według umów podpisanych na okres 20 lat są: GDF Suez (2,5 mln ton rocznie), Total (2 mln t) Kogas (2 mln t).

Rurociąg transportujący gaz został uruchomiony w listopadzie. 2008, gaz został wykorzystany najpierw jako paliwo w elektrowni, a następnie do rozruchu zakładu LNG. W czerwcu 2009 Total potwierdził, ze zakład jest w pełni uruchomiony, a pierwsze transporty statkami zaplanowano na wrzesień 2009.

Projekt jest niezwykle ważny dla gospodarki Jemenu. Produkcja weglowodorów stanowi 75% produktu narodowego brutto i jest źródłem dla 90 % wpływów z eksportu. Aktualne wydobycie ropy znajduje się w trendzie spadkowym, z 457 tysięcy baryłek ropy dziennie w 2002 roku do około 250 tysięcy baryłek ropy w 2014 roku. Produkcja gazu skroplonego częściowo wypełni lukę w budżecie kraju.