Na platformie Castoro Sei odbywa się spawanie dwóch rur, z których każda ma długość 12 m i wagę około 24 ton. Następnie rury te są wciągane przez specjalną wciągarkę na brzeg, a służy do tego lina, której średnica wynosi 121 mm. Aby zabezpieczyć rurę przed uszkodzeniami na dnie morza, jest on tam układany w wykopie, który następnie jest zasypywany.

Od strony Rosji gazociąg będzie zaczynał się w Zatoce Portowaja w okolicy Wyborga. W tum miejscu połączy się z gazociągiem Griazowiec-Wyborg, którym do części podmorskiej będzie dostarczany surowiec. Tłocznia, z której będzie transportowany gaz, znajduje się 3 km od zatoki Portowaja.

Po rosyjskiej stronie trwa budowa lądowej części instalacji, która ma mieć długość 1,5 km oraz infrastruktury towarzyszącej. Budowa morskiej części połączenia rozpoczęła się w kwietniu tego roku. Zanim barka Castro Sei dotarła do zatoki Portowaja, ułożone zostało około 230 km instalacji terenach podwodnych należących do Szwecji i Danii. Kiedy zakończone zostanie układanie odcinka o długości 7,5 km na wodach rosyjskich i wyciągnięciu go na nabrzeże, platforma zostanie skierowana do prac na wodach fińskich. Wtedy też prace po stronie rosyjskiej przejmie barka Solitaire. Inna barka montażowa, Castoro Dieci, w połowie miesiąca zakończyła prace przy nabrzeżu niemieckim.