Z raportu wynika, że dotychczasowe analizy i raporty w tym obszarze nie uwzględniały wszystkich poziomów kosztów wytwarzania energii. Chodzi o koszty na poziomie elektrowni (budowy, paliwa, ale także eksploatacji i ewentualnej likwidacji zakładu), systemu elektroenergetycznego (związane z siecią przesyłową i dystrybucyjną) , a także zewnętrzne lub społeczne (obejmujące m.in. wpływ zanieczyszczenia powietrza w skali lokalnej lub regionalnej, koszty awarii i wyłączenia gruntów z użytkowania).

Większość raportów i analiz, które przywoływane są w publicznej debacie na temat energetyki jądrowej, uwzględnia jedynie koszty na pierwszym poziomie, całkowicie pomijając pozostałe – podano, wskazując, że to właśnie takie podejście powoduje powstawanie mylnego wrażenia, iż energetyka jądrowa jest droga. To z kolei wpływa na kształtowanie miksu energetycznego: preferowane są źródła najdroższe, a energetyka jądrowa jest ograniczana lub – jak w Niemczech – likwidowana.

Jak wskazano w raporcie, przy uwzględnieniu kosztów kapitałowych (poziom 3%) i kosztów sieciowych, mediana kosztu energii elektrycznej wytworzonej w całym okresie życia elektrowni jądrowej wynosi około 53 USD/MWh. Tymczasem energia pozyskana z elektrowni wiatrowych na morzu to 175 USD/MWh (30% udziału źródła w miksie).

Według ustaleń autorów raportu, jeśli uwzględnimy wymagania budowy i eksploatacji, energetyka jądrowa okazuje się bardziej wymagająca w stosunku do rynku pracy, cechują ją też większe wymagania pod względem wykształcenia i umiejętności. Dostępne dane wskazują, że wymagania w zakresie posiadanych kwalifikacji (i płace) są wyższe w sektorach budowy i eksploatacji elektrowni jądrowych, niż w morskich elektrowniach wiatrowych czy w fotowoltaice – dodano.

OECD podkreśliła też atuty elektrowni jądrowych: stabilność wytwarzania energii elektrycznej, dywersyfikację i bezpieczeństwo dostaw paliwa, niewielką wrażliwość na wahania cen paliwa oraz brak konieczności utrzymywania tak dużych rezerw mocy w systemie jak ma to miejsce w przypadku elektrowni fotowoltaicznych i farm wiatrowych.

Przypomnijmy, że Unia Europejska wyznaczyła krajom członkowskim cele związane z energią i klimatem w trzech perspektywach czasowych: do 2020 r., do 2030 r. oraz do 2050 r. Wśród najważniejszych jest zwiększenie w ogólnym zużyciu energii udziału energii pochodzącej z odnawialnych źródeł (OZE). W ciągu najbliższych 18 lat ma on wzrosnąć do min. 27%.

Przeczytaj także: Opóźnienie w budowie elektrowni jądrowej w Polsce będzie sporo kosztować