Tzw. rzymskie akwedukty służyły do doprowadzania wody ze źródeł pozamiejskich do miast. Konstruktorzy tych ciągów wodnych tak je planowali, by wykorzystać zasadę stałego spływu. Woda transportowana akweduktami trafiała do fontann, szaletów publicznych, łaźni, a nawet bezpośrednio do domów najbogatszych obywateli. Niektóre z tych konstrukcji funkcjonują do dziś.

Budowa akweduktów została upowszechniona przez Rzymian w II wieku n.e. Wówczas woda do Rzymu trafiała za pośrednictwem 11 akweduktów mających w sumie 420 km długości. Około 10% przewodów prowadzonych było pod ziemią. Dla ówczesnych budowniczych nierówności terenu nie były problemem – potrafili je przekraczać stosując różne rozwiązania, jak np. budowa arkad czy tuneli. Do transportu wody wykorzystywano przewody budowane z terakoty, cegły czy ołowiu.

Przeczytaj także: Niesamowite nagranie słynnych zbiorników w Łodzi