Bezpieczeństwo ciśnieniowe, czyli gwarancja pracy gazociągu przy maksymalnych parametrach projektowych oraz spełnienie wszelkich wymagań formalnoprawnych, należą do podstawowych wymagań, jakie stawia się przy projektowaniu gazociągów

Obecnie budowane obiekty energetyczne osiągają sprawność na poziomie ponad 45%, co jest konsekwencją systematycznego zwiększania jednostkowej mocy urządzeń. Osiągnięcie takich wyników możliwe jest głównie poprzez projektowanie instalacji o coraz wyższych parametrach pracy, przy użyciu gatunków stali o wysokich własnościach wytrzymałościowych. Odpowiedni dobór materiałów decyduje o niezawodności eksploatowanego urządzenia

Każdy z etapów realizacji inwestycji gazowych niesie za sobą zupełnie odmienne problemy natury formalnoprawnej. Wynika to z braku możliwości skodyfikowania wszystkich zmiennych mających wpływ na realizacje poszczególnych etapów budowy. Poza wiedzą zawartą w przepisach, normach i innych regulacjach, bardzo istotne jest również branżowe know-how. Każdy przypadek inżynierskiego problemu ma inny charakter, a wiedza w połączeniu z doświadczeniem może pozwolić na zrealizowanie najtrudniejszych technologicznie prac budowlanych

Większość bloków energetycznych w Polsce już osiągnęła lub w najbliższym czasie przekroczy swoją obliczeniową żywotność. Ze względu na bezpieczeństwo pracy, w celu dopuszczenia do ich dalszej eksploatacji, konieczne jest prognozowanie trwałości i określenie stopnia wyczerpania rurociągów energetycznych. Eksploatujący, w porozumieniu z Urzędem Dozoru Technicznego (UDT), ustala formę dozoru oraz szereg badań i zaleceń diagnostycznych wraz z wyznaczeniem częstotliwości ich wykonania

Budowa wielkośrednicowych instalacji paliwowych była tematem jednego z kilku paneli dyskusyjnych, zorganizowanych podczas XII Międzynarodowej Konferencji, Wystawy i Pokazów Technologii „INŻYNIERIA Bezwykopowa”. Dyskusję tę poprowadził Robert Osikowicz (ROE), a uczestniczyli w niej: Michał Bogucki (ILF Consulting Engineers Polska sp. z o.o.), Maciej Marszałek (Nawitel sp. z o.o. sp.k.), Tomasz Siarczyński (Hoster sp. z o.o.) i Jorn Stoelinga (Visser & Smit Hanab bv). Debata obejmowała takie zagadnienia, jak: prawidłowe zaplanowanie projektu HDD, ryzyko wykonawcze czy koszt skomplikowanych prac.

Przy budowie gazociągów możliwe jest zachowanie pierwotnych walorów środowiskowych. Podstawową kwestią jest zrozumienie przez wszystkich uczestników inwestycji, że problematyka ochrony środowiska nie może być rozpatrywana jako przeszkoda w płynnej organizacji prac budowlanych. Działania ochronne muszą się opierać na zaangażowaniu osób kierujących pracami budowlanymi oraz pracowników fizycznych

Ze względu na liczne zalety, w tym przede wszystkim niewielką inwazyjność w istniejącą infrastrukturę, coraz bardziej doceniane są technologie bezwykopowe. Jedna z nich to horyzontalny przewiert sterowany – HDD (ang. Horizontal Directional Drilling), stosowany np. przy budowie rurociągów o dużych średnicach. O wyborze optymalnej technologii budowy rurociągów podziemnych decyduje wiele czynników, są to m.in.: długość i głębokość wykonywanego odcinka, średnica i materiał, z którego wykonywany jest przewód, stopień zagęszczenia istniejącej infrastruktury, warunki gruntowo-wodne, warunki środowiskowe, wymagana dokładność wykonania, jak również dostępne materiały i urządzenia, a także czas i możliwości finansowe inwestora

Gazowe inwestycje infrastrukturalne zaliczane są do inwestycji strategicznych, których głównym celem jest poprawa bezpieczeństwa energetycznego Polski. W trakcie budowy gazociągów wszystkie strony biorące udział w realizacji projektu mają do czynienia z wieloma, niejednokrotnie wymagającymi sytuacjami, które należy rozwiązać. Istotną rolę w tym procesie spełnia wykonawca nadzoru inwestorskiego 

Rurociąg Brody–Płock ma wpłynąć na wzrost bezpieczeństwa energetycznego Polski i innych krajów Unii Europejskiej. Z założenia ma połączyć systemy transportu ropy Polski i Ukrainy oraz umożliwić dostawy surowca z rejonu Morza Kaspijskiego. Dofinansowanie projektu ze środków unijnych będzie możliwe, jeśli zostanie on zakończony w 2015 r. W związku z tym umowa z wykonawcą powinna zostać podpisana najpóźniej w I kwartale 2014 r., a zaraz potem musi ruszyć budowa. Nadal jednak brakuje wielu niezbędnych dokumentów, a inwestor oczekuje m.in. na podjęcie ostatecznej decyzji o realizacji projektu na szczeblu międzyrządowym