Prowadzenie prac budowlanych wiąże się w warunkach ciasnej zabudowy miejskiej z poważnymi utrudnieniami, a ryzyko uszkodzenia istniejących już podziemnych obiektów i instalacji znacząco wzrasta. W jaki sposób skutecznie lokalizować rurociągi i kable ułożone pod powierzchnią terenu?
Nowy Jork, początek XX w. – słynne zdjęcie ukazujące zagęszczenie przewodów infrastruktury podziemnej w skrzyżowaniu ulic (źródło: Consolidated Edison Company of New York, Inc.)
Przestrzeń podziemna współczesnych aglomeracji miejskich jest intensywnie wykorzystywana – najpłycej pod powierzchnią terenu prowadzone są liczne przewody infrastruktury sieciowej. Niżej znajdują się kolektory kanalizacyjne i płytkie podziemne obiekty, jak np.: przejścia podziemne, garaże wielostanowiskowe, część tuneli komunikacyjnych. Jeszcze głębiej powstają różnego przeznaczenia obiekty głębokie, m.in.: tunele szlakowe i stacje głębokiego metra, specjalne pomieszczenia techniczne (magazyny), przepompownie, zbiorniki, drugi i trzeci poziom kanalizacji lub wodociągów.
Ten stopień zagospodarowania przestrzeni podziemnej powoduje liczne problemy, dlatego poszukiwane są optymalne rozwiązania ograniczające ryzyko wystąpienia kolizji, m.in. upowszechnienie idei tuneli wieloprzewodowych, wykorzystanie jeszcze niezajętej, głębszej strefy podziemnej, zastosowanie maszyn drążących przekroje inne niż kołowy (aby lepiej zagospodarować pozostałą przestrzeń między istniejącymi budowlami podziemnymi).
Więcej o sposobach wykrywania i lokalizacji podziemnej infrastruktury sieciowej można przeczytać w artykule autorstwa dra inż. Bogdan Przybyły z Politechniki Wrocławskiej, opublikowanym w najnowszym wydaniu magazynu „Inżynieria Bezwykopowa” 2/2016.
Konferencje Inżynieria
WIEDZA. BIZNES. ATRAKCJE
Sprawdź najbliższe wydarzenia
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany. Przejdź do formularza logowania/rejestracji.