Długość całej instalacji wyniesie 5560 km. Prace zaplanowano na 25 lat, a koszty inwestycji oszacowano na 25 mld dol. Gazociąg będzie przebiegał przez kraje Afryki Zachodniej, takie jak Benin, Togo, Ghana, Wybrzeże Kości Słoniowej, Liberia, Sierra Leone, Gwinea, Senegal, aż do Maroka.

Źródło: ejatlas.org

Przedsięwzięcie wpisuje się w program „Dekada Generalnego Planu Gazowego” ogłoszony w 2020 r. przez prezydenta Nigerii Muhammada Buhariego, który ma zwiększyć produkcję i eksport gazu ziemnego z Nigerii, mimo planów przejścia na odnawialne źródła energii. Po stronie marokańskiej projekt gazociągu jest częścią współpracy południe-południe wspieraną przez króla Mohammeda VI. Cel to stworzenie konkurencyjnego regionalnego rynku energii w państwach Afryki Zachodniej. Maroko chce, dzięki podpisywanym umowom handlowym, stać się afrykańskim liderem gospodarczym.

Oczekuje się, że gazociąg Nigeria-Maroko poprawi dostęp do energii w regionie Afryki Zachodniej. Efektem inwestycji ma być też zwiększenie eksportu gazu ziemnego do Europy.

Przed zawarciem marokańsko-nigeryjskiej umowy, od lat 70. XX w. rozważano koncepcję budowy gazociągu transsaharyjskiego, który przechodziłby przez Nigerię do Algierii. Jednak inicjatywa napotkała opór z powodu obaw o zagrożenie terroryzmem i niestabilnością polityczną w tym drugim kraju. W 2019 r. Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS) poparła projekt budowy gazociągi Nigeria-Maroko.

Dla Nigerii sprzedaż ropy naftowej zapewnia około połowy dochodów budżetowych, dlatego kraj stara się rozwinąć nowe i mniej emisyjne rozwiązania energetyczne.

Przeczytaj także: Budowa Baltic Pipe: zaczęła się praca na Morzu Bałtyckim