Przedstawiciele Uniwersytetu w Genewie oraz WHO zaprezentowali analizę kosztów i korzyści wynikających z inwestycji w infrastrukturę wod-kan oraz wyniki badań w jaki sposób poprawa warunków sanitarnych a co za tym idzie zdrowia mieszkańców ma wpływ na pobudzenie gospodarki w regionach o małych przychodach na głowę mieszkańca.

Poruszono temat pozarynkowych „cen” braku dostępu do bieżącej wody oraz kanalizacji takich jak stracone szanse inwestycyjne, edukacyjne mające wpływ zarówno na pojedynczych ludzi jak i całe społeczeństwa. Obliczono na przykład, że czas przeznaczony przez kobiety w biednych krajach na przynoszenie wody ze źródeł oddalonych o kilka kilometrów kosztuje rocznie 63 mld dolarów.

Wytyczne do poprawy sytuacji warunków sanitarnych określone przez Uniwersytet w Genewie i WHO są obecnie testowane w 6 krajach południowo-wschodniej Azji.