Patronat honorowy nad konferencją objął JM rektora AGH prof. dr hab. inż. Antoni Tajduś. Głównym organizatorem była Katedra Geomechaniki Budownictwa i Geotechniki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, a współorganizatorami: Instytut Geotechniki Hydrotechniki Politechniki Wrocławskiej, Polski Komitet Geotechniki, Centrum Badawczo-Rozwojowe KGHM Cuprum, Instytut Mechaniki Górotworu PAN, Polskie Towarzystwo Mechaniki Skał oraz Stowarzyszenie Kopalń Odkrywkowych. Patronat medialny nad konferencją sprawował m.in. portal www.inzynieria.com oraz dwumiesięcznik „Geoinżynieria drogi mosty tunele”.

Pierwszego dnia goście z kraju i zagranicy zjeżdżali się do Wisły, a po południu został wygłoszony wykład inauguracyjny. W ramach integracji wieczorem zorganizowano spotkanie grillowe, podczas którego goście mieli możliwość nawiązania znajomości z pozostałymi uczestnikami tygodniowej konferencji.

W ciągu dwóch kolejnych dni trwały intensywne, bogate treściowo i na wysokim poziomie merytorycznym wykłady. Prelegenci przygotowali w sumie około sześćdziesięciu wystąpień w formie prezentacji. Wykładowcy omawiali m.in. tematykę związaną z wpływem wstrząsów na powierzchnię (prof. J. Dubiński – GIG), wpływ zmian temperatury na betonowe konstrukcje hydrotechniczne (prof. D. Łydżba – Politechnika Wrocławska), czy hipotez odkształceniowych dotyczących granicznej wytrzymałości skał (prof. M. Kwaśniewski – Politechnika Śląska). Pośród wielu referatów znalazł się m.in. temat wykorzystania badań CPTU dla oceny rodzaju gruntu i ocena stateczności zwałowisk wewnętrznych KWB Turów. J. Ajdukiewicz omówił automatyczny system monitoringu deformacji i osiadań korpusu autostrady A1 oraz zagadnienie ochrony konstrukcji autostrady A1 na terenie szkód górniczych z zastosowaniem wysokowytrzymałych zbrojeń geosyntetycznych. O stateczności nasypów modernizowanych linii kolejowych w świetle aktualnych uwarunkowań mówili A. Batog i M. Hawrysz. Referat dotyczący wpływu wysokiej temperatury na parametry mechaniczne skał karbońskich przygotowali P. Małkowski, P. Kamiński i K. Skrzypkowski. Z kolei pracownicy JSW. S.A. dzielili się swoimi doświadczeniami odnośnie prowadzenia wyrobisk korytarzowych w rejonie uskoków (Cz. Kubaczka i Ł. Szlązak), a także z zastosowaniem wykładki mechanicznej (M. Kurpas i M. Pytlik) i wkręcanych kotwi samowiertnych (J. Borecki, K. Koliński i G. Brudny). Tematem zmiany zasięgu wpływów eksploatacji przy wybieraniu kolejnego pokładu węgla na podstawie pomiarów geodezyjnych zajęli się T. Majcherczyk, Z. Niedbalski oraz K. Kryzia.

Ilość poruszanych problemów była tak duża, że nie sposób wymienić wszystkich, jednak nawet przedstawione tutaj zagadnienia świadczą o tym, że Zimowa Szkoła, jak zwykle została zorganizowana na najwyższym poziomie i koncentrowała się na istotnych tematach dla szeroko rozumianych zagadnień mechaniki górotworu i geoinżynierii.

Nowością tegorocznego spotkania było I Polsko-Niemieckie Forum „Rekultywacja i rewitalizacja obszarów pogórniczych”. Główne problemy, jakich ono dotyczyło, to poza tytułowym zagadnieniem również: geotechnika w procesach rekultywacji i rewitalizacji; przekształcenia środowiska wodno-gruntowego oraz gospodarowanie zasobami wodnymi na terenach pogórniczych; monitoring procesów rekultywacji; ochrona i adaptacja dziedzictwa górniczego; współpraca przemysłu z samorządami terytorialnymi w procesie likwidacji, rekultywacji i rewitalizacji kopalń. Na konferencję zaproszeni zostali przedstawiciele firmy LmbV, która została powołana specjalnie do pracy w zakresie rekultywacji terenów pogórniczych w Niemczech i ma w tym zakresie olbrzymie doświadczenia. Ze strony polskiej, oprócz przedstawicieli kopalń odkrywkowych węglowych, siarki i górnictwa skalnego, w obradach sesji licznie wzięli udział przedstawiciele samorządów lokalnych rejonów objętych działalnością górniczą, którzy mogli zobaczyć, jakie są możliwości w przywracaniu środowiska naturalnego do stanu pierwotnego, przed rozpoczęciem eksploatacji.

Jednym z głównych celów, jaki przyświecał organizatorom forum, było przedstawienie stanu wiedzy, osiągnięć oraz doświadczeń stron polskiej i niemieckiej w zakresie rekultywacji i rewitalizacji obszarów przemysłowych. Pokazano dobre praktyki w zakresie współpracy przedsiębiorstw górniczych i rewitalizacyjnych z samorządami terytorialnymi, jak również wpływ zrealizowanych projektów na wizerunek i rozwój (po)górniczych regionów. Oprócz części prezentacyjnej przewidziano czas na dyskusję i wymianę poglądów. Tematyka dyskusji dotyczyła także aspektów technicznych i architektonicznych w rewitalizacji obiektów pogórniczych na terenach dawnych kopalń węgla kamiennego. Całość obrad tłumaczona była symultanicznie na język polski i niemiecki.

Tegoroczna Zimowa Szkoła jak zwykle cieszyła się bardzo wysoką frekwencją. Wielu jej uczestników od lat bierze udział w tych spotkaniach i z satysfakcją czeka na kolejną konferencję, co świadczy o bardzo wysokim poziomie i profesjonalizmie organizatorów.

Zobacz fotogalerię