Korzenie Unii Europejskiej sięgają Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali założonej już w 1952 r. (i funkcjonującej formalnie do 2002 r., kiedy wygasł 50-letni traktat EWWiS). EWWiS była organizacją regulującą rynki strategiczne dla powojennej Europy. 

26 stycznia prezydent Bronisław Komorowski podpisał nowelę tzw. ustawy węglowej. Negatywnie na temat tego dokumentu wypowiada się prof. Krzysztof Żmijewski. Zwraca uwagę na to, że w ustawie brakuje programu modernizacji polskiego górnictwa

Rozproszona energetyka niskoemisyjna to źródła odnawialne i kogeneracyjne (czyli elektrociepłownie) małych mocy przyłączane do sieci niskich napięć (niektórzy zaliczają do tej kategorii również źródła przyłączane do sieci średnich napięć).

Premier Donald Tusk zaproponował utworzenie Europejskiej Unii Energetycznej i zaproszenie do niej Ukrainy. Jest to próba odpowiedzi na energetyczny szantaż Rosji, odpowiedzi ostrzegającej przed ograniczeniem dostaw gazu z Rosji nie tylko na Ukrainę, ale i do Europy.

Należy nastawić się na stały wzrost zapotrzebowania na energię elektryczną i na moc dyspozycyjną. Skromne prognozy mówią o wzroście w tempie 1,1% rocznie, bardziej optymistyczne przewidują 1,5%. W pierwszym przypadku oznacza to osiągnięcie 20% wzrostu zapotrzebowania w 2030 r., a w drugim już w połowie 2026 r., czyli pojutrze – uwzględniając możliwe w energetyce tempo inwestycji

Ekspert Krzysztof Żmijewski, Sekretarz Generalny Społecznej Rady ds. Rozwoju Gospodarki Niskoemisyjnej odpowiada na pytanie czy dla polskiego węgla kamiennego jest miejsce w przyszłości

Eksperci rynku energetycznego prezentują swoje opinie w odniesieniu do pytania „Czy Polskę stać na OZE?”

Nie można zjeść ciastka i mieć ciastka i być jednocześnie na diecie i zrobić sobie tłusty czwartek i trzeba to sobie i innym jasno powiedzieć. Jeżeli nie traktować polityki jedynie jako sztuki utrzymywania się u władzy (po machiawelsku), lecz przyjmować (po arystotelesowsku), jako rodzaj sztuki rządzenia państwem, której celem jest dobro wspólne, to można z łatwością dojść do wniosku, iż istotą polityki jest umiejętność (a i szuka) osiągania optymalnych celów przy niewystarczających środkach (przy wystarczających żadna sztuka – każdy potrafi, no prawie każdy). Mówiąc prościej to sztuka mądrego wyboru, ustalania celów, priorytetów, zgodnej z nimi selekcji działań i wreszcie ich realizacji. Hop siup, łatwo powiedzieć – gorzej wykonać.

Rozmowa z Krzysztofem Żmijewskim, prof. Politechniki Warszawskiej, Sekretarzem Generalnym Społecznej Rady ds. Rozwoju Gospodarki Niskoemisyjnej