Przedsięwzięcia wiertnicze uważane są za powtarzalne. Cechuje je wewnętrzna logika oraz skatalogowane i dobrze udokumentowane metody działania. Tym niemniej pojedyncze projekty można traktować jako zdarzenia unikatowe w tym sensie, że ich założenia mogą być determinowane przez lokalizację, otoczenie geologiczne, geometrię otworu czy też przeznaczenie instalacji. Budowa podziemnej infrastruktury, zarówno metodami konwencjonalnymi, jak i bezwykopowymi, obarczona jest zawsze mniejszym lub większym poziomem niepewności. Nawet w przypadku działań uznawanych za bezpieczne, gdzie ryzyko jest niskie, jego poziom nigdy nie spada do zera. Istnieje potrzeba uporządkowania pojęć, narzędzi i technik radzenia sobie z ryzykiem w branży wierceń kierunkowych HDD oraz w technikach pokrewnych. Zdaniem autora wiedza z zakresu analizy ryzyka jest niezbędna, a firmy powinny poświęcać temu zagadnieniu coraz więcej uwagi. Zarządzanie tym obszarem jest obecnie integralną częścią praktycznie wszystkich znanych metodyk zarządzania projektami