Renowacja CIPP przewodów kanalizacyjnych należy do coraz częściej stosowanych metod odnowy infrastruktury sieciowej. Szacuje się, że udział tej technologii w odnowie przewodów kanalizacyjnych przekracza już 50% – twierdzi dr inż. Andrzej Kolonko z Politechniki Wrocławskiej. Pierwsze zastosowanie wykładziny utwardzanej na miejscu do renowacji przewodów kanalizacyjnych miało miejsce niemal pięć dekad temu, w 1971 r., w londyńskiej dzielnicy Hackney. Wykonawca, firma Per Aarsleff, poddał wtedy renowacji 70-metrowy odcinek murowanego kanału o przekroju jajowym (610 x 1175 mm).

Obecnie zakres średnic przewodów dla których możliwe jest stosowanie renowacji rękawem zawiera się w przedziale DN100–DN3000. Zagadnienia techniczne dotyczące tej metody regulują szczegółowo normy m.in. PN-EN ISO 11296-1; PN-EN ISO 11296-4.

Rozwój tej metody odnowy rurociągów według ekspertów wynika z pojawiających się nowych rozwiązań materiałowych oraz z innowacyjnych metod utwardzania instalowanych rękawów CIPP. Najnowszą propozycją jest utwardzanie wykładzin nasączonych żywicami światłem LED, co zmniejsza koszty energii i przyśpiesza proces utwardzania. Nowe rozwiązania spowodowały wzrost zainteresowania tą technologią również w zakresie w renowacji wodociągów.

Jakie możemy popełnić błędy w ramach odbioru technicznego w przypadku metody CIPP?

Błędy te mogą być zarówno projektowe, jak i wykonawcze czy materiałowe, m.in. błędna ocena stanu technicznego, błędne przyjęcie obciążeń (m.in. w przypadku wzrostu poziomu wody gruntowej), zbyt krótki czas utwardzania lub zbyt niska temperatura utwardzania czy obniżona wartość modułu sprężystości E, zbyt mała grubość rękawa. Warto też m.in. pamiętać, iż realizacja projektów na podstawie tzw. żółtego FIDIC’a powoduje brak rozdzielenia etapu opracowania koncepcji rehabilitacji, projektu i jego weryfikacji oraz wykonawstwa, co rodzi negatywne skutki – przestrzega Kolonko.

Podstawowe wymagania w zakresie odbioru technicznego

W przypadku realizacji projektu renowacji rurociągu metodą CIPP należy pamiętać o tym, iż inspekcja TV jest tylko jednym z wielu koniecznych badań. Jak podkreśla naukowiec z Politechniki Wrocławskiej, przewody kanalizacyjne poddane rehabilitacji technicznej poprzez wprowadzenie powłoki CIPP powinny spełniać wymagania dotyczące szczelności określone w normie PN-EN 1610, a próbki przeznaczone do badań powinny być komisyjnie pobrane z instalacji rzeczywistej lub próbnej. Konieczne jest zbadanie struktury i grubości ścianki, a także początkowej właściwej sztywności obwodowej (w przypadku przekrojów kołowych) lub krótkookresowego modułu sprężystości przy zginaniu Eo. Ponadto zbadane muszą być: naprężenie i odkształcenie zginające przy pierwszym pęknięciu.

Zalecenia dla inwestorów

Dr inż. Andrzej Kolonko, przemawiając podczas III Konferencji CIPP Technology Days, która odbyła się w styczniu br. we Wrocławiu, sformułował trzy zalecenia dla inwestorów. Przede wszystkim muszą oni pamiętać, iż rehabilitacja z zastosowaniem rękawów CIPP jest metodą dobrą, ale jednocześnie wrażliwą na błędy, które można popełnić na wielu etapach. Ponadto, jeżeli inwestor decyduje się na zastosowanie tej technologii, musi sprawdzać realizację projektu na wszystkich etapach. A po trzecie – w wielu wypadkach bezpieczniejsze jest zastosowanie innych technologii bardziej odpornych na błędy, np. najprostszego reliningu, dzięki któremu może korzystnie zwiększyć się prędkość przepływu mediów.

Przeczytaj także: CIPP „bije” kolejne rekordy