Otwór pilotowy został poszerzony w dwóch etapach do średnicy 48” (1220 mm). Bezpośrednio przed instalacją wykonano także dodatkowo marsz czyszcząco – kalibrujący dla sprawdzenia jakości przygotowanego otworu. Sama instalacja trwała około 60 godzin a więc około dwa razy dłużej niż to zakładała spółka wiertnicza. Wśród przyczyn takiego stanu rzeczy wymienia się warunki geologiczne oraz zachowanie się przewodu wiertniczego, który znajdował się w wąskiej szczelinie na dnie otworu. Dla wyeliminowania efektu blokowania się narzędzia zmieniono strategię balastowania rurociągu w początkowej fazie instalacji. Dla ograniczenia sił instalacyjnych i pokonania tarcia statycznego, zastosowany został też młot pneumatyczny zainstalowany na końcu stalowego rurociągu.

Po wykonaniu instalacji zasadniczej do wnętrza rurociągu została wprowadzona wiązka sześciu rur z HDPE w których z kolei zostały umieszczone kable energetyczne w izolacji z XLPE do napięć 115 kV i mocy 300 MVA. Do odprowadzania ciepła generowanego przez kable do otaczającej formacji została wykorzystana płynna substancja o nazwie Thermal Grout wypełniająca przestrzeń pierścieniową wokół rur. Jest to jedna z najdłuższych instalacji wykonanych z użyciem metody HDD dla potrzeb sektora energetycznego w Stanach Zjednoczonych. Za przygotowanie stalowego rurociągu osłonowego odpowiadała firma M&M Pipeline Services. Prace ukończono w kwietniu 2012 roku.