• Komisja środowiska w Senacie RP przyjęła nowelizację prawa wodnego
  • Zaproponowano doprecyzowanie art. 407 ust. 5, by uprościć procedurę uzyskiwania pozwolenia wodnoprawnego
  • Krytycznie do pomysłu zmiany odniosła się Izba Gospodarcza „Wodociągi Polskie”

Nowelizacja prawa wodnego – lipiec 2021 r.

Senatorowie debatowali nad wymogami formalnymi w zakresie dokumentów, które należy dołączyć do wniosku o udzielenie pozwolenia na taki proceder. Zaproponowano dodanie ustępu 5a do artykułu 407, czyli doprecyzowanie, że właściciel urządzeń, do których mają być wprowadzane ścieki przemysłowe, jest zobowiązany do wyrażania zgody w sytuacjach gdy:

  • wprowadzone do jego urządzeń ścieki przemysłowe spełniają wymagania wynikające z odrębnych przepisów albo z umowy zawartej pomiędzy wnioskodawcą a właścicielem urządzeń;
  • istnieją techniczne możliwości przyjęcia tych ścieków;
  • nie dojdzie do przekroczenia warunków odprowadzania ścieków wprowadzonych za pomocą tych urządzeń do wód lub do ziemi wynikających z pozwolenia wodnoprawnego udzielanego właścicielowi urządzeń.

Wcześniej, w sejmie, mowa była nie tylko o wyrażeniu zgody przez właściciela urządzeń, ale też o przedstawieniu obowiązującej z nim umowy. Zmiana służyć ma ułatwieniu przeprowadzenia procedury i w efekcie uzyskaniu pozwolenia wodnoprawnego.

Po co nowela?

Potrzeba dokonania nowelizacji prawa wodnego wynikała z faktu, iż przepis mówiący o wydawaniu pozwoleń wodnoprawnych w tym zakresie budził wątpliwości. Zastanawiano się, czy za przejaw zgody właściciela urządzenia kanalizacyjnego może być uznana umowa z nim zawarta, czy też nie. W konsekwencji często dochodziło do sytuacji, że organy właściwe do wydawania pozwoleń wodnoprawnych kwestionowały wniosek, wymagając dodatkowego oświadczenia, w którym czytelnie wyrażona byłaby zgoda właściciela na wprowadzenie do urządzenia ścieków przemysłowych.

Stanowisko IGWP

Warto dodać, że zmianie przeciwna była Izba Gospodarcza „Wodociągi Polskie” (IGWP), która zrzesza polskie przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne, będące w większości przypadków właśnie właścicielami urządzeń kanalizacyjnych, do których wprowadzane są ścieki przemysłowe. W przesłanym do przewodniczącego komisji stanowisku, prezes IGWP Krzysztof Dąbrowski tłumaczy, dlaczego wymaganie dodatkowej zgody (mimo podpisanej umowy cywilnoprawnej) jest zasadne.

Praktyka i doświadczenie wskazują, iż przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne odmawiają wyrażenia zgody jedynie w przypadku, gdy nie są w stanie ścieków przemysłowych doprowadzić do stanu parametrycznego wymaganego prawem. Konsekwencją takiej sytuacji jest to, że ścieki wprowadzane przez to przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne do wód lub do ziemi u tak zwanego wylotu nie spełniają standardów przewidzianych dla ścieków, a tym samym bezpiecznych dla środowiska. Zgoda, której ustawodawca wymaga na podstawie art. 407 ust. 5 ustawy Prawo wodne jest zatem jedynym skutecznym środkiem prawnym obrony przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego przed przyjmowaniem ścieków przemysłowych, które połączone ze ściekami komunalnymi nie osiągną po procesie ich oczyszczania parametrów prawem wymaganych, co może też skutkować zachwianiem procesów biologicznych w częściach tlenowych oczyszczalni, a tym samym uniemożliwi oczyszczenie ścieków, co może skutkować znacznym skażeniem środowiska.

IGWP zwróciła też uwagę na fakt, że w obrocie prawnym umowy cywilnoprawne przedsiębiorstwa wod-kan z podmiotami chcącymi wprowadzać ścieki przemysłowe do kanalizacji zawierają są na czas nieokreślony. W związku z tym uzyskiwanie kolejnej zgody na etapie procedowania pozwolenia wodnoprawnego, które wydawane jest co cztery lata, daje możliwość korekt wskaźników zanieczyszczeń.

Zobacz także nasz temat specjalny: PRAWO WODNE