Zabezpieczenie przeciwpowodziowe

Jak informują przedstawiciele warszawskiego MPWiK, zbiornik pozwoli nie tylko na bezpieczniejszą eksploatację sieci kanalizacyjnej, ale także na ograniczenie liczby zrzutów burzowych do Wisły, odciążenie kluczowych przepompowni oraz równomierną dystrybucję ścieków w kanalizacji ogólnospławnej w każdych warunkach atmosferycznych.

Działania zmierzają w kierunku zapewnienia możliwości optymalnego zbierania ścieków w kanalizacji i sterowania ich przepływem, co umożliwi maksymalne wykorzystanie pojemności retencyjnej kanałów. Dlatego jedną z naszych kluczowych inwestycji jest budowa centralnego systemu zarządzania siecią kanalizacji ogólnospławnej, kolektorów tranzytowo-retencyjnych oraz zbiornika, który jest jego istotnym elementem. Przyczyni się to do zmniejszenia występowania lokalnych zalewisk, których przyczyną jest niewystarczająca pojemność systemu kanalizacyjnego – tłumaczy Marzena Wojewódzka, rzecznik prasowy MPWiK.

Obiekt ma mieć 78 tys. m³ pojemności. Będzie się składać z trzech modułów mających po około 100 m długości, 44 m szerokości i 7,5-10 m wysokości (każdy z nich będzie mógł pracować niezależnie). Hermetyczny zbiornik będzie posadowiony w gruncie na głębokości około 6 m i wyposażony w automatyczny system oczyszczania.

Jak przebiega budowa?

Budowa zbiornika rozpoczęła się w kwietniu br. Do tej pory wykonano m.in. przesłonę przeciwfiltracyjną (ma ona zabezpieczyć wykopy pod zbiorniki) oraz mikropalowanie w zakresie jednego z modułów. W najbliższych miesiącach powstaną komory technologiczne do opróżniania i napełniania zbiorników. Przed wykonawcą (IDS-BUD S.A.), stoi także realizacja najważniejszych zadań projektu: wykonanie stropów modułów, budowa kolektora zbiorczego, który zasili i opróżni zbiornik i komory technologiczne, oraz adaptacja istniejących obiektów oczyszczalni ścieków „Czajka”.

Zgodnie z założeniami zbiornik będzie wykorzystywany okresowo, dlatego w układach obiektu zostanie zastosowana innowacyjna i skuteczna technologia dezodoryzacji fotokatalitycznej, odznaczająca się wysoką sprawnością w redukcji uciążliwości zapachowych. Obiekt będzie służył także wyrównywaniu dopływów do oczyszczalni oraz przyjmowaniu ścieków w sytuacji ewentualnej krótkotrwałej awarii zakładu, uniemożliwiającej ich oczyszczanie – dodaje Wojewódzka.

To część większej inwestycji

Budowa zbiornika oraz systemu zarządzania siecią kanalizacji ogólnospławnej jest zaplanowana jako czwarte działanie V fazy projektu „Zaopatrzenie w wodę i oczyszczanie ścieków w Warszawie” (figuruje w nim pod nazwą "Centralny system sterowania siecią kanalizacyjną").


Przedsięwzięcie jest kontynuacją procesu modernizacji i porządkowania stanu gospodarki wodno-ściekowej aglomeracji (Warszawa, Pruszków i Serock). Jego realizacja umożliwi podłączenie do sieci kanalizacyjnej 13 214 mieszkańców, z siecią wodociągową zaś połączonych zostanie 4270 osób. Działania mają też zredukować emisję dwutlenku węgla (o około 1187 mg/rok) do atmosfery dzięki produkcji energii ze źródeł odnawialnych.

Całkowity koszt projektu to 849 995 000 zł. Inwestycja jest dofinansowana ze środków Funduszu Spójności kwotą w wysokości 541 871 812,50 zł.

Oczyszczalnia ścieków „Czajka”

„Czajka” to najnowocześniejsza oczyszczalnia ścieków w Polsce i jeden z największych obiektów tego typu w Europie. W latach 2008-2012 zakład został rozbudowany i zmodernizowany. Koszt inwestycji wyniósł około 519 mln EUR. W wyniku modernizacji dobowa przepustowość oczyszczalni wzrosła o blisko 78%. Gdyby rozbudowa „Czajki” nie doszła do skutku, cena wody w stolicy wzrosłaby aż sześciokrotnie – byłby to efekt kar, które miasto musiałoby zapłacić za niedostosowanie się do unijnych wymogów środowiskowych. Dziś woda płynąca z oczyszczalni do Wisły jest czystsza niż sama rzeka, co wpływa także na zmniejszenie zanieczyszczenia Bałtyku.

Aktualnie do „Czajki” dopływają ścieki komunalne z prawobrzeżnej i lewobrzeżnej części Warszawy oraz z gmin ościennych – Legionowa, Zielonki i Marek, a także osady powstałe w procesie uzdatniania wody w Zakładzie Wodociągu Północnego w Wieliszewie. Lewobrzeżna część Warszawy została przyłączona do systemu dzięki budowie syfonu o długości 1,3 km i średnicy 4,5 km, który znajduje się pod dnem Wisły na głębokości 10 m.

Przeczytaj także: Kraków: wielkie pieniądze na gospodarkę wodno-ściekową