Renowacje wykonane z wykorzystaniem technologii bezwykopowych są trwałe, a realizacja projektu nie jest szkodliwa dla środowiska, ani uciążliwa dla mieszkańców czy lokalnego biznesu – nie było zatem wątpliwości co do typu naprawy, trzeba jednak było wybrać odpowiednią metodę.

Władze dystryktu wykluczyły CIPP (ang. Cured In Place Pipe), rury spiralnie zwijane oraz wykładziny z PVC i HDPE ze względu na ich rozmiar, właściwości konstrukcyjne, koszt i tempo instalacji. Sliplining z rurą wzmocnioną włóknem szklanym okazał się najlepszą opcją. Renowację powierzono Spiniello Companies, te zaś zdecydowały się na produkty Hobas Pipe USA. Wspólnie firmy wzięły udział w największym na Zachodnim Wybrzeżu projekcie obejmującym sliplining w kolektorze wielkośrednicowym. Rozmiar i złożoność inwestycji zapewniły jej tytuł Projektu roku 2019 w kategorii Renowacja, przyznawanego przez „Trenchless Technology”. przyniosły Wspólny projekt „B” Jednostka 1A Faza 1, Projekt Technologii Bezwykopowej 2019 Roku Rehabilitacji.


W momencie budowy kolektora w 1955 r. zastosowano największą dostępną w tym czasie rurę żelbetową. Kanał prowadzi ścieki do jednej z największych oczyszczalni ścieków na świecie, kalifornijskiej Joint Water Pollution Control Plant (JWPCP). Obiekt zapewnia zarówno pierwotne, jak i wtórne oczyszczanie około 980 000 m³ ścieków dziennie i służy 3,5-milionowej populacji hrabstwa Los Angeles.

Renowacji poddano w sumie 3048 m kolektora. Pierwszy odcinek miał 1524 m, drugi, obejmujący zakręty, 305 m, a trzeci 1219 m. Zdecydowano się na podział ponad 3-kilometrowego odcinka na mniejsze, aby wygodniej wprowadzić nową rurę. Szczególne znaczenie miało to w przypadku najkrótszego odcinka i umiejscowienia nowego przewodu w zagiętych fragmentach rurociągu.

Z powodu poprowadzenia kolektora po krzywej, musieliśmy manewrować rurą tak, aby dopasować ją do istniejącej krzywej. To było jak układanie puzzli – powiedział Abdou Seydi ze Spiniello Infrastrucure West Inc. Kiedy rura jest tak ciężka, nie jest elastyczna, nie jest możliwe wypróbowywanie różnych rozwiązań. Na szczęście przygotowany przez nas scenariusz działania okazał się prawidłowy.

Prace rozpoczęto w marcu 2018 r., a zakończono w październiku 2018 r. Władze dystryktu planują renowację pozostałej do odnowy części kolektora (około 3050 m) w przyszłości.

Przeczytaj także: Bezwykopowe, wyróżniające się projekty roku 2019 na rynku amerykańskim