Chcielibyśmy przybliżyć naszym czytelnikom sylwetkę Prezesa Zarządu Spółki z o.o. Wodociągi Kieleckie.
- Zacząłem pracę zawodową w wieku 15 lat w kieleckim Chemarze. Ukończyłem studia wyższe magisterskie w zakresie ekonomiki pracy i polityki społecznej. W Wodociągach pracuję od 1992 r., początkowo na stanowisku Dyrektora ds. Handlowych i Zaplecza, następnie Dyrektora ds. Produkcyjno-Handlowych, a od grudnia 2002 r. na stanowisku Dyrektora Naczelnego. Od 1997 r. pełnię funkcję członka zarządu w Spółce Wodociągi Kieleckie - w kwietniu 2003 r. zostałem Prezesem jednoosobowego Zarządu Spółki. Staram się być dobrym menadżerem, konsekwentnie dążącym do ukształtowania wizerunku Wodociągów Kieleckich jako firmy przyjaznej klientom, dbającej o środowisko naturalne, respektującej normy prawne i etyczne, tworzącej standardy i wzorce zachowań na lokalnym rynku. Z chwilą powołania na Prezesa Zarządu Spółki podjąłem intensywne działania zmierzające do pozyskania środków unijnych na realizację inwestycji środowiskowych. W ostatnich wyborach parlamentarnych powierzony został mi mandat posła na Sejm RP, który udaje mi się godzić z pracą zawodową i życiem rodzinnym. Dzięki sprawowanemu mandatowi posła na Sejm RP zyskałem możliwość promowania swojego regionu i umacniania jego pozycji w kraju. Mam sposobność bezpośrednio egzekwować prawa obywatelskie i przyczyniać się do inicjowania rozwoju gospodarczego i społecznego. Wykorzystuję zajmowane stanowisko do poruszania na forum publicznym ważnych kwestii dotyczących m.in. ochrony środowiska, promocji przedsiębiorczości. Zasiadam w dwóch komisjach sejmowych.

Jakim potencjałem sieciowym dysponuje Pańska firma?
- Firma, w której pracuje ponad 400 osób, świadczy usług w zakresie zaopatrzenia w wodę i odprowadzania ścieków dla blisko 210 tysięcy mieszkańców 4 gmin: miasta Kielce, gmin Masłów, Zagnańsk i Sitkówka-Nowiny. Ponadto Spółka oferuje swoim odbiorcom usługi w zakresie udrażniania kanalizacji sanitarnej i deszczowej, przeglądów kanałów specjalistycznym sprzętem i wykrywania nieszczelności sieci wodociągowych oraz badań laboratoryjnych wody i ścieków. Wodociągi Kieleckie eksploatują ponad 740 km sieci wodociągowej i ponad 400 km sieci kanalizacyjnej. Warto podkreślić, że od przeszło 75 lat Wodociągi Kieleckie wydobywają z ujęć głębinowych wodę, w sposób naturalny wzbogaconą minerałami pochodzącymi z różnych warstw ziemi, odznaczającą się doskonałą jakością, jaką może się pochwalić tylko 1% wód w skali kraju, niewymagającą uzdatniania ani dezynfekowania. Wiem, że jesteście Państwo jednym z tych MPWiK-ów, które planują gruntowną przebudowę i renowację sieci, pozyskując na ten cel fundusze unijne. Proszę scharakteryzować projekty Funduszu Spójności, których beneficjentem jest lub ma być lada chwila Spółka Wodociągi Kieleckie. - Bez fałszywej skromności można powiedzieć, że to profesjonalizm w świadczeniu usług dla mieszkańców gmin oraz miasta Kielce, jak również doświadczenie w pozyskiwaniu środków unijnych na inwestycje środowiskowe zadecydowały o powierzeniu Spółce roli beneficjenta przygotowywanego właśnie przedsięwzięcia pod nazwą "Kompleksowa ochrona wód podziemnych aglomeracji kieleckiej". Spółka Wodociągi Kieleckie, którą kieruję, jest już "zaprawiona w bojach" o unijną dotację. W grudniu 2005 r. decyzją Komisji Europejskiej nr K(2005)5287, otrzymaliśmy blisko 56-procentowe dofinansowanie z Funduszu Spójności na największą w regionie inwestycję środowiskową z udziałem unijnych środków. Tym samym otworzyły się przed nami możliwości starania się o kolejne dotacje z UE w zakresie sieci wodno-kanalizacyjnej. "Kompleksowa ochrona wód podziemnych aglomeracji kieleckiej" została pomyślana jako wielkie przedsięwzięcie, które obejmie gminy wchodzące w skład kieleckiej aglomeracji, czyli: Kielce, Masłów, część gminy Sitkówka-Nowiny oraz niewielką część gminy Daleszyce. Bardzo realne jest również włączenie w zakres projektu zadań z gminy Zagnańsk. Realizacja przedsięwzięcia pozwoli znaleźć systemowe i przyszłościowe rozwiązanie podstawowych problemów gospodarki wodno-ściekowej na tych obszarach. Ogromne znaczenie tego przedsięwzięcia potwierdza obszar nim objęty, a także jego wartość oraz planowany procent dofinansowania z UE. Szacowana wartość projektu to obecnie przeszło 320 milionów złotych, w tym na zadania na terenie samej tylko gminy Masłów przeznaczone zostanie prawie 85 milionów złotych. Chcemy się ubiegać o to, by Unia Europejska dofinansowała od 75 do 80 % tej kwoty.

Jakie zadania w dziedzinie renowacji i rozbudowy sieci mają być zrealizowane w ramach projektu "Kompleksowa ochrona wód podziemnych aglomeracji kieleckiej"?
- Planujemy z pomocą Unii Europejskiej uzupełnienie sieci kanalizacyjnej na terenie zlewni Oczyszczalni Ścieków Sitkówka, renowację istniejących kolektorów kanalizacji sanitarnej, a także budowę podczyszczalni wód deszczowych na wlotach do rzeki Silnicy oraz wprowadzenie zintegrowanego systemu zarządzania pracą ujęć oraz monitorowania całego systemu wodno-kanalizacyjnego na terenie działalności Spółki. Projekt obejmuje:
- rozbudowę sieci wodociągowej o łącznej długości ok. 84 km.
- rozbudowę kanalizacji sanitarnej ponad 161 km.
- budowę przepompowni ścieków 28 szt.
- rozbudowę kanalizacji deszczowej ponad 4 km.
- renowację kanalizacji sanitarnej 40 km.
- wymianę sieci wodociągowej 64 km.


Z którymi z metod bezwykopowej budowy i renowacji sieci już się Państwo zetknęliście i które z nich planujecie w dalszym ciągu wykorzystywać?
Dotychczas w naszej Spółce zastosowano dwie metody bezwykopowe na sieci wodociągowej, tj.:
hydropneumatyczne czyszczenie sieci, wykonanie wykładziny cementowej na magistrali ?600 w ul. Warszawskiej.
Czyszczenie sieci wodociągowej polegało na czyszczeniu przewodów wodociągowych mieszaniną wody i powietrza z użyciem soli kamiennej jako mineralnego ścierniwa. Podłączenia do przewodów odbywały się poprzez istniejące hydranty, odpowietrzenia i odwodniaki. Metoda ta pozwala na usunięcie z przewodów wodociągowych osadów miękkich oraz zdecydowanie wpływa na poprawę parametrów jakościowych wody. Dodatkowym atutem jej zastosowania jest minimalizacja problemów z ciągłością dostaw wody.
Cementyzacja magistrali wodociągowej ?600 w ul. Warszawskiej w Kielcach polegała na wykonaniu wykładziny cementowej wewnątrz wcześniej wyczyszczonego przewodu żeliwnego wodociągowego. Metoda ta, wymagająca od przewodu wodociągowego spełnienia parametrów wytrzymałościowych, pozwala na uszczelnienie złączy rur oraz poprawę własności hydraulicznych przewodu. Doskonale sprawdziła się w praktyce, wpływając pozytywnie na poprawę jakości wody przesyłanej do przewodów rozdzielczych. Jeżeli chodzi o kanalizację sanitarną, możemy pochwalić się przede wszystkim wykorzystywanymi od wielu lat technikami bezwykopowej renowacji sieci. Od 1996 r. zmodernizowano w ten sposób prawie 9 km kanałów sanitarnych zlokalizowanych głównie w ulicach znacznie obciążonych ruchem, w przypadku których łatwo sobie wyobrazić uciążliwości dla mieszkańców, jakie powstałyby przy prowadzeniu prac metodami tradycyjnymi z wykorzystaniem wykopów otwartych. Stosowane do tej pory technologie bezwykopowej renowacji dotyczyły głównie napraw potocznie zwanych liniowymi, czyli obejmujących całe odcinki, a wykorzystujących specjalne rękawy wykonane z włókniny nasączonej żywicami o odpowiednio dobranym składzie fizykochemicznym. Rękaw taki po wprowadzeniu do kanału i utwardzeniu tworzy nową rurę, która w zależności od grubości ścianki może przejąć pełne obciążenie działające na naprawiany odcinek oraz uszczelnia kanał, zabezpieczając przed napływem wód gruntowych do wnętrza przewodu, jak również uniemożliwia eksfiltrację ścieków do gruntu. Inną technologią bezwykopowej naprawy sieci kanalizacyjnej zastosowaną w ostatnim okresie na terenie działania Spółki jest metoda polegająca na wciągnięciu do naprawianego odcinka specjalnie zdeformowanej rury PVC, która po ogrzaniu wnętrza parą wodną wraca do pierwotnego, okrągłego kształtu, przylegając ściśle do naprawianej rury. Podobnie jak metoda rękawa również ta technologia zalicza się do napraw liniowych. Od ubiegłego roku Wodociągi Kieleckie rozpoczęły stosowanie realizowanych siłami własnymi renowacji punktowych. Technologia ta polega na montażu tzw. pakerów czyli krótkich odcinków (0,50 - 1,50 m) wykładziny nasączonej mieszaniną żywicy i utwardzacza. Jest to metoda szczególnie przydatna w przypadku punktowych uszkodzeń wymagających szybkiej interwencji, zapobiegającej zniszczeniu konstrukcji rury. Dotychczasowe pozytywne doświadczenia przy stosowaniu tego typu technologii sprawiły, że Spółka planuje dalsze ich wykorzystanie przy naprawie i modernizacjach istniejących kanałów sanitarnych.

Co by Pan powiedział swoim kolegom z innych firm wodociągowych, aby zarekomendować technologie bezwykopowe?
W dzisiejszych czasach coraz powszechniejsze stają się metody budowy i renowacji infrastruktury na miarę współczesności, bez konieczności paraliżowania codziennego, normalnego życia na terenie objętym pracami, pozwalające spojrzeć globalnie na koszty takich robót i wliczyć je w poczet kosztów społecznych, odszkodowań, utrzymania infrastruktury, a nie tylko etapu wykonawstwa. Z perspektywy naszych starań o pozyskanie unijnych środków pomocowych przyznać należy, że mimo skomplikowania i długotrwałości procedur pozyskiwania środków unijnych oraz mankamentów Prawa Zamówień Publicznych, które mogą hamować tempo podejmowanych przez nas działań, istnieje ewidentna potrzeba stosowania technologii bezwykopowych i zarazem wymiernae korzyści z tego wynikające. Wśród korzyści przemawiających za stosowaniem tego rodzaju technologii należy wymienić przede wszystkim możliwość realizacji szerokiego zakresu zadań w stosunkowo krótkim okresie, jak również ograniczenie do minimum kosztów związanych z odtworzeniem nawierzchni oraz zajęciem pasa drogowego. Ponadto bardzo istotnym elementem są względy środowiskowe, tj. uniknięcie koniecznych objazdów, zwiększonej emisji spalin, hałasu, dużej ilości odpadów, degradacji dróg czy zbędnej wycinki drzew. Nie bez znaczenia są również względy społeczne (niezadowolenie mieszkańców związane z utrudnieniami komunikacyjnymi, brakami wody, brakiem możliwości zrzutu ścieków) oraz ekonomiczne( np. zwiększone zużycie paliwa). Jak dotąd koszty te, pomimo istotnego znaczenia, nie stanowią czynnika uwzględnianego w kalkulacjach.

Dziękuję za rozmowę.