Systemy renowacji bezwykopowej magistrali wodociągowej za pomocą rury ciasnopasowanej są coraz szerzej stosowane w Polsce ze względu na liczne zalety tej technologii, takie jak: szybki montaż oraz mała ilość wymaganych prac ziemnych. W tym artykule postaramy się przedstawić Państwu zastosowanie tej technologii przy renowacji bezwykopowej magistrali wodociągowej na ul. Szaflarskiej w Nowym Targu.

Do renowacji bezwykopowej wodociągów stosuje się sprawdzony materiał PE 100 lub PE 80 w kolorze czarnym z błękitnymi paskami lub błękitnym. W ostatnim czasie opracowuje się również możliwości zastosowania innych materiałów w tym zastosowaniu, min. polietylenów sieciowanych PE-X, zwłaszcza w obszarach, gdzie przewody wodociągowe poddawane są bezpośredniemu kontaktowi z zanieczyszczoną wodą gruntową.
Do renowacji bezwykopowej magistrali standardowo stosowane są średnice rur w zakresie DN 100 do DN 400 w typoszeregu SDR 17. Stosowane systemy powinny spełniać następujące wymagania norm lub atestów:
- PN-EN 14409-1:2006 Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do renowacji podziemnych sieci przesyłających wodę - Część 1: Postanowienia ogólne;
- PN-EN 14409-3:2006 Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do renowacji podziemnych sieci wodociągowych - Część 3: Wykładzina z rur ściśle pasowanych;
- Atest higieniczny PZH lub np.: DVGW;
- Aprobata Techniczna COBRTI INSTAL (w przypadku konstrukcji wielowarstwowej);
Na podstawie specyfikacji zawartej w normach dany producent powinien przeprowadzać bieżącą kontrolę produkcji. Zapewni to odpowiednią jakość rury do renowacji bezwykopowej. W dzisiejszych czasach większość inwestorów i wykonawców napotyka na ogromne trudności w przypadku, gdy prace remontowe wchodzą w obręb terenów prywatnych. Trzydzieści lat temu rozkopanie prywatnego terenu dla tzw. dobra ogółu mieszkańców było rzeczą stosunkowo łatwą i nikt nie miał odwagi protestować lub straszyć odwołaniem do sądów. To, co wtedy pozostawało właścicielom działek, to jedynie ustawowo przysługujące odszkodowanie w postaci ekwiwalentu pieniężnego przeliczanego wg wartości kwintala pszenicy.
Jak wszyscy wiemy, dziś jest zupełnie inaczej i trudno się nie zgodzić z twierdzeniem, że zmiany te poszły w dobrym kierunku. Każdy ma przecież prawo decydować o swojej własności i dbać o to, aby jego pieczołowicie tworzony od kilku lat trawnik lub świeżo ułożona na podjeździe do garażu kostka granitowa zostały przez wykonawcę prac należycie odbudowane do pierwotnego stanu. Biorąc to wszystko pod uwagę, okazuje się, że czasem łatwiej rozkopać główną ulicę w mieście lub przejść przewiertem pod rzeką, niż wykonać kilka punktowych wykopów w ogródku radnego lub tym bardziej na podjeździe lokalnego biznesmena. Renowacja magistrali wodociągowej przebiegającej wzdłuż ul. Szaflarskiej w Nowym Targu to kontrakt, w ramach którego trasa remontowanego rurociągu przebiegała zarówno pod terenami prywatnymi, takimi jak łąki, pastwiska, ogródki działkowe, posesje mieszkalne oraz warsztaty samochodowe, jak i pod terenem hurtowni budowlanej, salonu samochodowego czy też pod nieczynnym już składowiskiem odpadów komunalnych.
To właśnie na terenie byłego składowiska rurociąg posadowiony był na głębokości ponad 5 metrów, z czego 2 metry przykrycia stanowił grunt, a kolejne 3 metry warstwa odpadów. W takich warunkach przełożenie magistrali w sposób tradycyjny byłoby bardzo kosztowne, a miejscami wręcz niemożliwe. W drodze przetargu publicznego na wykonawcę renowacji wybrano Zakład Instalacji Sanitarnych i Budownictwa (ZISBD) z Wrocławia. Prace rozpoczęto 18.04.2006 r., a zakończono 30.06.2006 r. W ciągu 50 dni wykonano renowację metodą RAULINER firmy REHAU ok. 1410 mb magistrali wodociągowej DN400. Wodociąg przeznaczony do renowacji podzielony został na odcinki montażowe o długości dochodzącej do 156 mb. Następnie każdy odcinek został oczyszczony z osadów i poddany inspekcji TV w celu sprawdzenia jakości stopnia jego oczyszczenia oraz zlokalizowania ewentualnych przeszkód wewnątrz rurociągu. Po odpowiednim przygotowaniu rurociągu do jego wnętrza wciągana była wykładzina RAULINER. Po przeciągnięciu wykładziny przez cały odcinek, jej końce zostały zaopatrzone w kołnierze, umożliwiające wtłoczenie do wnętrza pary wodnej. To właśnie gorąca para wyzwala w wykładzinie "pamięć kształtu" i powoduje, iż rura wraca do pierwotnego, okrągłego przekroju, wpasowując się ciasno w stary przewód. Pod koniec procesu formowania rury do jej wnętrza wprowadzane jest sprężone powietrze, które ma za zadanie ostateczne wpasowanie wykładziny oraz jej schłodzenie. Kolejnym etapem prac jest obcięcie końcówek rur oraz łączenie poszczególnych odcinków i montaż węzłów. Ze względu na planowane wykorzystanie terenu przylegającego do magistrali na cele mieszkaniowe, na całej długości rurociągu zamontowano 7 węzłów (fot. 1), składających się z trójnika, hydrantu oraz zaślepionego trójnika, umożliwiającego w przyszłości sprawne podłączenie odbiorców.

Foto, video, animacje 3D, VR
Twój partner w multimediach.
Sprawdź naszą ofertę!

Aby dodać komentarz musisz być zalogowany. Przejdź do formularza logowania/rejestracji.