Ich zdaniem, decyzja RDOŚ jest w kilkudziesięciu punktach sprzeczna z trzema polskimi ustawami: o ochronie przyrody, Prawo wodne i ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko; oraz z dwoma unijnymi dyrektywami: siedliskowej i ramowej dyrektywy wodnej (RDW).

Organizacje w komunikacie wskazały m.in., że budowa zapory wiąże się z przekształceniem koryta Wisły między Siarzewem a Włocławkiem w zbiornik przepływowy, co będzie oznaczać m.in. trwałe zalanie znacznej części doliny rzeki w tym miejscu i całkowite zniszczenie obszaru Natura 2000 – Włocławska Dolina Wisły.

Napisano też, że niszczycielski wpływ stopnia na przyrodę polega przede wszystkim na zalaniu przybrzeżnych łąk i lasów łęgowych oraz zniszczeniu piaszczystych wysp.

Przypomniano, że obecna decyzja to drugie podejście RDOŚ do inwestycji. W styczniu 2016 r. ten sam urząd w tej samej sprawie wydał decyzję negatywną – napisano.

Drugi stopień wodny na Wiśle - wizualizcja firmy Arup. Fot. Energa

Budowa stopnia wodnego w Siarzewie na Wiśle poniżej Włocławka ma rozpocząć się w 2020 r. Prace powinny potrwać pięć lat, kosztować ponad 2,2 mld zł. Porozumienie ws. budowy stopnia 1 grudnia 2017 r. podpisali przedstawiciele resortów: środowiska, energii oraz gospodarki wodnej i żeglugi śródlądowej. Koordynować realizację inwestycji ma Komitet Sterujący.

Projekt zakłada budowę stopnia wodnego na 706-707 km Wisły w Siarzewie, jazu o 15 przęsłach, elektrowni wodnej o mocy około 80 MW, śluzy żeglownej z miejscami do postoju jednostek pływających i lodołamaczy, koryta obejścia stopnia, dwóch przepławek dla ryb oraz urządzeń do spływu ryb w dół rzeki.

Przeczytaj także: 2,2 mld zł na stopień wodny i elektrownię na Wiśle