• Do 2050 r. powierzchnia stałych elektrowni morskich wzrośnie z 9 tys. km2 do 242 tys. km2
  • W przypadku farm pływających zwiększy się z 15 km2 do 33 tys. km2
  • Nową potęgą w morskiej energetyce wiatrowej stają się Chiny

Budowa morskich farm wiatrowych zwiększa konkurencję

Tempo budowy morskich farm wiatrowych jest coraz szybsze, a to spowoduje konieczność wypracowania współpracy w przemyśle na morzach i oceanach, by energetyka morska mogła w zrównoważony sposób współistnieć z gospodarstwami akwakultury i branżą wydobywczą.

W DNV opracowano Indeks Konkurencji Przestrzennej (ang. Spatial Competition Index). Wynika z niego, że największym obszarem rywalizacji jest Morze Północne ze względu na dużą liczbę szlaków żeglugowych i portów, a także silną obecność rybołówstwa, akwakultury, ropy i gazu oraz morskich farm wiatrowych. Według prognozy instalacje do produkcji energii i żywności zajmą 23% tego obszaru w odległościach od dwóch do 50 km od brzegów i na głębokości do 50 m.


Rośnie sektor morskiej energetyki wiatrowej w Chinach i Indiach

Nową potęgą w obszarze budowy morskich farm wiatrowych stają się Chiny. Według prognozy do 2050 r. będą mieć jedną trzecią rynku inwestycji offshore przede wszystkim w tym sektorze. Osiągną 13% produkcji zielonej morskiej energii w regionie.

Także w Indiach rozpoczął się szybki rozwój morskich farm wiatrowych. Nie mają dużej konkurencji, ponieważ obecność akwakultury i platform wydobywczych jest w regionie znikoma.

Presja konkurencyjna w Norwegii

Presję związaną z rozwojem morskiej energetyki wiatrowej odczuwa Norwegia, gdzie ruch morski i rybołówstwo są intensywne i istnieje gęsta infrastruktura wydobycia gazu i ropy. Aby ułatwić współpracę między branżami i znaleźć rozwiązania dotyczące konfliktów i ochrony środowiska wodnego DNV otrzymało grant od Rady ds. Badań Naukowych na przygotowanie odpowiednich narzędzie w ramach projektu MARCO (MARine CO-existence scenario building).

Morskie farmy wiatrowe zajmują coraz więcej powierzchni

Jeśli przewidywania się sprawdzą, do 2050 r. powierzchnia zajmowana przez morskie farmy wiatrowe wzrośnie z 9 tys. km2 do 242 tys. km2, a w przypadku wiatraków pływających z 15 km2 do 33 tys. km2. Te drugie, gdzie posadowienie morskich farm odbywa się daleko od brzegów, nie będą kolidować z rybołówstwem działającym na płytkich akwenach.

Przeczytaj także: Morskie farmy wiatrowe. Największa siłownia na Morzu Adriatyckim