Model zakłada, że udział inwestora prywatnego jest ograniczony do budowy i eksploatowania inwestycji przez określony czas, a następnie przekazania jej (wraz z prawami do eksploatacji) władzom publicznym. Prywatny inwestor jest finansowany za pomocą państwowej subwencji. Przez cały czas prawnym właścicielem inwestycji jest państwo.