Przygotowując się do tynkowania ściany, musimy wybrać nie tylko rodzaj tynku, ale także technologię, w jakiej będziemy pracować. Możliwości są dwie: tynkowanie ręczne oraz maszynowe. Na czym obydwie te metody polegają, jakiego rodzaju tynku i narzędzi potrzeba do ich realizacji oraz czym się między sobą różnią? Którą metodę tynkowania wybrać?
Fot. pixabay
Na czym polega tynkowanie maszynowe?
Tynkowanie maszynowe polega na aplikacji tynku za pomocą agregatu – to specjalna maszyna do tynkowania, która umożliwia szybką aplikację zaprawy tynkarskiej na ścianę. Technika pracy jest dość prosta – do zasobnika należy wsypać suchą zaprawę, a maszynę podłączyć do źródła wody i zasilania, a następnie za pomocą węża aplikować tynk na ściany.
Do nakładania maszynowego nadają się specjalne tynki maszynowe – gipsowe, tynki cementowo-wapienne i tynki wapienne. Pamiętaj, że wszystkie produkty przeznaczone do pracy z agregatem powinny być oznaczone przez producenta jako „tynki maszynowe”. Do nakładania tynków maszynowych powierzchnię ściany należy odpowiednio przygotować. Podobnie jak w przypadku tynków nakładanych ręcznie, przygotowanie podłoża polega na jego odpyleniu i zmyciu, wstępnym wyrównaniu powierzchni i ewentualnie gruntowaniu.
Mężczyźni tynkujący elewację. Fot. pixabay
Tynkowanie maszynowe sprawdza się przede wszystkim w przypadku wykańczania dużych powierzchni. Postępy prac są na tyle szybkie, że wprawna ekipa może otynkować kilkadziesiąt metrów ściany w ciągu ośmiu godzin pracy. To kilkukrotnie więcej niż w przypadku tynkowania ręcznego. Jedynym, czego potrzeba do pracy, jest agregat tynkarski.
Ręczne tynkowanie ścian – jak przebiega?
Ręczne tynkowanie ścian odbywa się zupełnie inaczej. Używane mogą być do niego, w zależności od rodzaju podłoża i tego, czy tynkujemy ścianę zewnętrzną, czy wewnętrzną, tynki gipsowe, tynki cementowo-wapienne i cementowe. Jak przebiega tynkowanie ręczne krok po kroku? Właściwie podobnie jak w przypadku tynkowania maszynowego:
- przygotowanie podłoża – powinno być suche, czyste i w miarę równe,
- preparat gruntujący – warto go użyć na całą powierzchnię, aby wyrównać chłonność podłoża,
- położenie siatki ochronnej na tynkowanej powierzchni i aplikacja tynku przy pomocy kielni,
- wyrównanie tynku łatą typu H – przy użyciu łaty usuniemy wszelkie nierówności,
- przy pomocy łaty trapezowej wyrównamy powierzchnie ścian – łatę przesuwamy jednolitym ruchem po całej powierzchni w różnych kierunkach,
- przy użyciu szpachli powierzchniowej usuwamy pozostałe nierówności, a następnie pacą styropianową lub pacą gąbkową gładzimy ściany do momentu, aż pojawi się tak zwane mleczko gipsowe i uzyskania idealnie gładkiej powierzchni.
Różnica między nakładaniem tynku maszynowego i ręcznego polega więc wyłącznie na sposobie aplikacji – wszystkie późniejsze etapy przebiegają tak samo, choć tynki maszynowe możemy równać i gładzić szybciej, bo już po około dwóch-trzech godzinach od aplikacji. Minimalny czas schnięcia w przypadku tynkowania ręcznego wynosi ok. 24 godziny.
Samodzielne tynkowanie ręczne jest zadaniem bardzo czasochłonnym, wymaga też sporo siły i wytrzymałości w rękach, dlatego jego realizację liczymy w dniach, a nie w godzinach.
Różnice między tynkowaniem maszynowym a ręcznym
Do tynkowania maszynowego i ręcznego używamy bardzo podobnych, ale jednak różnych tynków:
- tynk gipsowy – do stosowania wewnątrz pomieszczeń, zaletą tynku gipsowego jest fakt, iż tworzy bardzo gładką powierzchnię,
- tynk cementowo-wapienny – nadaje się do tynkowania ścian wewnątrz i na zewnątrz. Sprawdzi się zarówno w pomieszczeniach suchych, jak i takich, w których jest wysoka wilgotność powietrza. Sprawdzi się na ścianach z cegły, betonu komórkowego i betonu. Można go malować, jest bardzo wytrzymały na uszkodzenia mechaniczne i świetnie zabezpiecza mury,
- tynk wapienny – jest mniej wytrzymały od tynku cementowo-wapiennego, ale za to przepuszcza wilgoć i jest odporny na skurcz w czasie schnięcia, nie pęka więc. Stosowany jest jednak rzadko.
Pamiętaj, aby każdy rodzaj tynku stosować zgodnie z zaleceniami producenta – tynków przeznaczonych do aplikacji ręcznej nie wolno umieszczać w agregacie tynkarskim.
Najważniejsza różnica między tynkowaniem ręcznym a tynkowaniem przy użyciu agregatu tynkarskiego, polega na technice i tempie pracy – w przypadku pracy przy użyciu agregatu prace tynkarskie przebiegają wielokrotnie szybciej. Nie potrzebujesz betoniarki czy wiertarki z końcówką mieszającą, wystarczy agregat, który sam przygotuje mieszankę.
Tynkować ręcznie może w zasadzie każdy, nie potrzeba do tego dużego doświadczenia, choć warto zerknąć, jak robią to fachowcy, ponieważ technika jest istotna. Natomiast nakładanie tynku maszynowego bez doświadczenia jest ryzykowne – aby warstwa tynku była idealnie równa, trzeba mieć nieco wprawy.
Ale są też podobieństwa – samo przygotowanie ściany do tynkowania musi zostać wykonane starannie niezależnie od technologii, a prace tynkarskie powinny zostać przeprowadzone w ciepły (lecz nie upalny), bezdeszczowy dzień.
Kiedy poleca się tynkowanie ręczne, a kiedy tynkowanie maszynowe?
Tynkowanie maszynowe poleca się przeprowadzać na ścianach o dużej powierzchni – to właśnie wtedy jest ono najbardziej efektywne i rzeczywiście pozwala znacząco przyspieszyć postęp prac. Jeśli masz natomiast do otynkowania niewielką ścianę, jej fragment lub trudno dostępne miejsce, to lepiej poradzisz sobie tynkując ręcznie – w takich sytuacjach tynkowanie maszynowe się nie sprawdzi.
Która metoda jest zatem lepsza?
Ani tynkowanie ręczne, ani maszynowe nie jest lepsze – inne jest bowiem przeznaczenie tych dwóch metod. Tynkowanie ręczne jest efektywniejsze na małych lub trudno dostępnych powierzchniach, natomiast na tynkowanie maszynowe warto się zdecydować w przypadku dużych powierzchni – zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz pomieszczeń.
Foto, video, animacje 3D, VR
Twój partner w multimediach.
Sprawdź naszą ofertę!
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany. Przejdź do formularza logowania/rejestracji.