Przygotowując się do tynkowania ściany, musimy wybrać nie tylko rodzaj tynku, ale także technologię, w jakiej będziemy pracować. Możliwości są dwie: tynkowanie ręczne oraz maszynowe. Na czym obydwie te metody polegają, jakiego rodzaju tynku i narzędzi potrzeba do ich realizacji oraz czym się między sobą różnią? Którą metodę tynkowania wybrać?

Na czym polega tynkowanie maszynowe?
Tynkowanie maszynowe polega na aplikacji tynku za pomocą agregatu – to specjalna maszyna do tynkowania, która umożliwia szybką aplikację zaprawy tynkarskiej na ścianę. Technika pracy jest dość prosta – do zasobnika należy wsypać suchą zaprawę, a maszynę podłączyć do źródła wody i zasilania, a następnie za pomocą węża aplikować tynk na ściany.
Do nakładania maszynowego nadają się specjalne tynki maszynowe – gipsowe, tynki cementowo-wapienne i tynki wapienne. Pamiętaj, że wszystkie produkty przeznaczone do pracy z agregatem powinny być oznaczone przez producenta jako „tynki maszynowe”. Do nakładania tynków maszynowych powierzchnię ściany należy odpowiednio przygotować. Podobnie jak w przypadku tynków nakładanych ręcznie, przygotowanie podłoża polega na jego odpyleniu i zmyciu, wstępnym wyrównaniu powierzchni i ewentualnie gruntowaniu.
Mężczyźni tynkujący elewację. Fot. pixabay
Tynkowanie maszynowe sprawdza się przede wszystkim w przypadku wykańczania dużych powierzchni. Postępy prac są na tyle szybkie, że wprawna ekipa może otynkować kilkadziesiąt metrów ściany w ciągu ośmiu godzin pracy. To kilkukrotnie więcej niż w przypadku tynkowania ręcznego. Jedynym, czego potrzeba do pracy, jest agregat tynkarski.
Ręczne tynkowanie ścian – jak przebiega?
Ręczne tynkowanie ścian odbywa się zupełnie inaczej. Używane mogą być do niego, w zależności od rodzaju podłoża i tego, czy tynkujemy ścianę zewnętrzną, czy wewnętrzną, tynki gipsowe, tynki cementowo-wapienne i cementowe. Jak przebiega tynkowanie ręczne krok po kroku? Właściwie podobnie jak w przypadku tynkowania maszynowego:
- przygotowanie podłoża – powinno być suche, czyste i w miarę równe,
- preparat gruntujący – warto go użyć na całą powierzchnię, aby wyrównać chłonność podłoża,
- położenie siatki ochronnej na tynkowanej powierzchni i aplikacja tynku przy pomocy kielni,
- wyrównanie tynku łatą typu H – przy użyciu łaty usuniemy wszelkie nierówności,
- przy pomocy łaty trapezowej wyrównamy powierzchnie ścian – łatę przesuwamy jednolitym ruchem po całej powierzchni w różnych kierunkach,
- przy użyciu szpachli powierzchniowej usuwamy pozostałe nierówności, a następnie pacą styropianową lub pacą gąbkową gładzimy ściany do momentu, aż pojawi się tak zwane mleczko gipsowe i uzyskania idealnie gładkiej powierzchni.
Różnica między nakładaniem tynku maszynowego i ręcznego polega więc wyłącznie na sposobie aplikacji – wszystkie późniejsze etapy przebiegają tak samo, choć tynki maszynowe możemy równać i gładzić szybciej, bo już po około dwóch-trzech godzinach od aplikacji. Minimalny czas schnięcia w przypadku tynkowania ręcznego wynosi ok. 24 godziny.
Samodzielne tynkowanie ręczne jest zadaniem bardzo czasochłonnym, wymaga też sporo siły i wytrzymałości w rękach, dlatego jego realizację liczymy w dniach, a nie w godzinach.
Różnice między tynkowaniem maszynowym a ręcznym
Do tynkowania maszynowego i ręcznego używamy bardzo podobnych, ale jednak różnych tynków:
- tynk gipsowy – do stosowania wewnątrz pomieszczeń, zaletą tynku gipsowego jest fakt, iż tworzy bardzo gładką powierzchnię,
- tynk cementowo-wapienny – nadaje się do tynkowania ścian wewnątrz i na zewnątrz. Sprawdzi się zarówno w pomieszczeniach suchych, jak i takich, w których jest wysoka wilgotność powietrza. Sprawdzi się na ścianach z cegły, betonu komórkowego i betonu. Można go malować, jest bardzo wytrzymały na uszkodzenia mechaniczne i świetnie zabezpiecza mury,
- tynk wapienny – jest mniej wytrzymały od tynku cementowo-wapiennego, ale za to przepuszcza wilgoć i jest odporny na skurcz w czasie schnięcia, nie pęka więc. Stosowany jest jednak rzadko.
Pamiętaj, aby każdy rodzaj tynku stosować zgodnie z zaleceniami producenta – tynków przeznaczonych do aplikacji ręcznej nie wolno umieszczać w agregacie tynkarskim.
Najważniejsza różnica między tynkowaniem ręcznym a tynkowaniem przy użyciu agregatu tynkarskiego, polega na technice i tempie pracy – w przypadku pracy przy użyciu agregatu prace tynkarskie przebiegają wielokrotnie szybciej. Nie potrzebujesz betoniarki czy wiertarki z końcówką mieszającą, wystarczy agregat, który sam przygotuje mieszankę.
Tynkować ręcznie może w zasadzie każdy, nie potrzeba do tego dużego doświadczenia, choć warto zerknąć, jak robią to fachowcy, ponieważ technika jest istotna. Natomiast nakładanie tynku maszynowego bez doświadczenia jest ryzykowne – aby warstwa tynku była idealnie równa, trzeba mieć nieco wprawy.
Ale są też podobieństwa – samo przygotowanie ściany do tynkowania musi zostać wykonane starannie niezależnie od technologii, a prace tynkarskie powinny zostać przeprowadzone w ciepły (lecz nie upalny), bezdeszczowy dzień.
Kiedy poleca się tynkowanie ręczne, a kiedy tynkowanie maszynowe?
Tynkowanie maszynowe poleca się przeprowadzać na ścianach o dużej powierzchni – to właśnie wtedy jest ono najbardziej efektywne i rzeczywiście pozwala znacząco przyspieszyć postęp prac. Jeśli masz natomiast do otynkowania niewielką ścianę, jej fragment lub trudno dostępne miejsce, to lepiej poradzisz sobie tynkując ręcznie – w takich sytuacjach tynkowanie maszynowe się nie sprawdzi.
Która metoda jest zatem lepsza?
Ani tynkowanie ręczne, ani maszynowe nie jest lepsze – inne jest bowiem przeznaczenie tych dwóch metod. Tynkowanie ręczne jest efektywniejsze na małych lub trudno dostępnych powierzchniach, natomiast na tynkowanie maszynowe warto się zdecydować w przypadku dużych powierzchni – zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz pomieszczeń.

Konferencje Inżynieria
WIEDZA. BIZNES. ATRAKCJE
Sprawdź najbliższe wydarzenia
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany. Przejdź do formularza logowania/rejestracji.