Projektowanie studni głębinowej

Zgodnie z Prawem wodnym studnię głębinową można wybudować na swoim gruncie bez zezwolenia (wystarczy zgłoszenie w starostwie), jeśli głębokość odwiertu nie przekracza 30 m, pobór wody jest mniejszy niż 5 m3 na dobę, a wydajność pomp jest mniejsza niż 0,5 m3 na godzinę (http://www.psh.gov.pl/akty_prawne/ustawy/prawo-wodne.html). Jeśli studnia nie spełnia tych warunków, trzeba się postarać o pozwolenie wodnoprawne. Projekt studni głębinowej oraz sposób jej wiercenia zależą od wielu czynników, przede wszystkim od własności fizykochemicznych gruntu. Dlatego zawsze należy zlecić badania geofizyczne, mimo że wiąże się to z dodatkowymi kosztami. Brak badania to ryzyko, że podczas wiercenia nie natrafi się na warstwę wodonośną albo budowa geologiczna wierconych warstw wymagać będzie innego typu prac. Innymi słowy, oszczędności na badaniach geofizycznych najczęściej oznaczają wysokie koszty robót budowlanych i masę trudności przy realizacji projektu. Ofertę wiercenia studni głębinowych wraz z badaniami geologicznymi można znaleźć na przykład na stronie www.geotest.biz.pl.

Jak powinna wyglądać budowa studni?

Na początku prac należy wpuścić do odwiertu rury osłonowe, które zapewnią trwałość ścianek w gruntach o słabo zwięzłej strukturze (np. piasek, żwir). Odwiert powinien przekroczyć warstwę wodonośną tak, by było miejsce na filtry oraz pompę. Zabudowa otworu studni musi być wykonana z materiałów przystosowanych do tego typu eksploatacji – rur i filtrów studziennych. Pomiędzy filtrami a średnicą kolumny powinno się znaleźć żwirowanie, którego zadaniem jest wstępne oczyszczanie wody pobieranej przez studnię. W tym miejscu umieszcza się korek uszczelniający, co zapobiega mieszaniu się wód z różnych warstw gruntu. Zanim dojdzie do właściwego poboru wody, konieczne jest pompowanie oczyszczające i pomiarowe; pomoże ono dobrać pompę pod kątem jej wydajności oraz uzyskać wodę o odpowiednim stopniu czystości. Na koniec należy przeprowadzić dezynfekcję studni, np. podchlorynem sodu. Projekt studni musi uwzględnić maksymalne godzinowe zaopatrzenie w wodę – wydajność pomp nie może być zbyt niska, ale nie powinna też być przesadnie wysoka, bo wtedy użytkowanie studni kosztuje więcej, niż powinno.