Organizatorzy tegorocznej konferencji tym razem zaprosili uczestników do pięknie położonego hotelu Nosalowy Dwór w Zakopanem. Obrady zaczęły się od wieczornego grilla, zorganizowanego w góralskiej karczmie, gdzie znów można było spotkać starych znajomych. W trakcie późniejszych czterech dni wygłoszono 35 referatów w sześciu sesjach tematycznych oraz 5 wykładów, gdzie poruszano zagadnienia związane z geotechniką, górnictwem i budownictwem podziemnym.

Referaty cieszyły się dużym zainteresowaniem i wciągały do dyskusji, która z sali konferencyjnej przenosiła się także do kuluarów. W zimowej stolicy Polski poruszano wątki dotyczące m.in. nowych technik i technologii w geoinżynierii, wykorzystania kruszyw i odpadów w geotechnice, tunelowania oraz stateczności obiektów geotechnicznych i wyrobisk górniczych. Znaczną część obrad poświęcono także na zagadnienia związane z modelowaniem ośrodka skalnego i gruntowego oraz jego monitoringiem, nawiązując często do niuansów związanych ze sposobem i interpretacją laboratoryjnych i polowych badań skał i gruntów. W tym ostatnim temacie istotny wkład do dyskusji wniósł połączony zespół AGH i KWB Bełchatów pod kierownictwem prof. dr. hab. inż. Marka Cały (wraz z dr. inż. Michałem Kowalskim, mgr inż. Joanną Jakóbczyk, mgr. inż. Leopoldem Czarneckim), który przygotował wykład pt. „Analiza stateczności zbocza wielkogabarytowego – studium przypadku”, opisujący skuteczną „walkę” z osuwiskiem w kopalni Bełchatów.

Fot. www.inzynieria.com

Autorami pozostałych wykładów, bowiem niezmieniona od lat formuła Szkoły nastawiona jest cały czas na edukację i poznanie, byli: prof. dr hab. inż. Antoni Tajduś (AGH), przedstawiający problemy i plany drążenia tuneli w Polsce, inż. Felipe Schavione (Astaldi S.A.), który wraz z prof. Tajdusiem opowiadał o trudnościach związanych z tunelowaniem we fliszu karpackim, dr hab. Paweł Łukaszewski (Pol. War.), który przedstawił swoje doświadczenia z badań ośrodka skalnego na pustyni Atacama w Chile oraz prof. dr hab. inż. Andrzej Kowalski (GIG), który opowiadał o wpływie częściowej eksploatacji pokładów węgla kamiennego na świecie i Polsce na powierzchnie, która ciągle jest praktykowana.

Trzy sesje poświęcone były stateczności wyrobisk górniczych w kopalniach węgla, miedzi i soli oraz mechanice skał. Duża liczba wygłoszonych referatów dotyczących takiej tematyki udowadnia, że w zakresie badań skał oraz technologii utrzymania wyrobisk podziemnych nadal jest o czym rozmawiać, a przedstawiane rozwiązania technologiczne cały czas ewoluują.

Fot. www.inzynieria.com

W trakcie tegorocznej Szkoły specjalną sesję zadedykowano budownictwu tunelowemu: „Tunele w Polsce — doświadczenia i perspektywy”. Patronem sesji została firma Sisgeo, działająca od 25 lat i będąca jednym z wiodących na świecie producentów urządzeń pomiarowych z zakresu inżynierii geotechnicznej. W stolicy Tatr przedstawiciele firmy wraz ze swoim polskim partnerem firmą GEOD podzielili się doświadczeniami z produkcji oraz instalacji precyzyjnych przyrządów. Michał Wójcik, właściciel i dyrektor generalny GEOD (oficjalny dystrybutor SISGEO w Polsce od 10 lat), wyjaśniał zagadnienia związane z monitoringiem linii metra w Warszawie, w ramach którego zainstalowano dużą liczbę instrumentów SISGEO.

Pierwszym akordem ww. sesji była jednak wycieczka technologiczna do tunelu w Naprawie, znajdującego się na nowo budowanym odcinku tzw. Zakopianki, łączącej Kraków z Zakopanem. Wyrobisko drążone jest przez włoska firmę Astaldi S.p.A. pod masywem górskim Mały Luboń we fliszu karpackim, czyli naprzemianlegle ułożonych warstwach iłowca, piaskowca i lokalnie margla. W czasie drążenia, dla zapewnienia właściwego doboru obudowy tunelu, Włosi stosują własną metodę ADECO RS. Metoda ta była przez nich sprawdzona w podobnych warunkach nawodnionego fliszu – podczas wykonywania tunelu Marta Giulia na trasie pomiędzy Parmą a prowincją La Spezia. Należy zaznaczyć, że włoska firma drąży obecnie również m.in. metro w Warszawie oraz realizuje inwestycję tunelową w ramach budowy Południowej Obwodnicy Warszawy (tunel na Ursynowie).

Drążenie tunelu w Naprawie wykonywane jest mechanicznie przy wykorzystaniu koparek z zainstalowanymi młotami udarowymi, a w przypadku skał mocnych – za pomocą materiałów wybuchowych. Osoby, które zdecydowały się na wycieczkę, mogły na własne oczy zobaczyć, jak postępują prace (obie nitki będą miały po ponad 2 km długości). Mogły wejść do wydrążonych odcinków – i od strony portalu północnego w Naprawie, i od strony południowej w Skomielnej Białej. W trakcie zwiedzania na pytania odpowiadali pracownicy wykonawcy tunelu, czyli włoskiej firmy Astaldi S.p.A., przede wszystkim inż. Felice Schiavone, kierownik Działu Technicznego firmy.

Już po wycieczce prof. dr hab. inż. Antoni Tajduś, były rektor krakowskiej AGH, oraz właśnie Felice Schiavone opowiedzieli o niektórych szczegółach, dotyczących inwestycji.

O warunkach hydrogeologicznych fliszu karpackiego i ich znaczeniu dla budownictwa tunelowego mówił dr hab. inż. Kajetan d’Obyrn, prof. AGH, a referat „Metody oceny deformacji górotworu w warunkach fliszu karpackiego jako podstawa kontroli założeń projektowych obudowy tunelu” autorstwa: dr. hab. inż. Zbigniewa Niedbalskiego, dr. hab. inż. Piotra Małkowskiego, prof. AGH, oraz prof. zw. dr. hab. inż. Tadeusza Majcherczyka pokazał znaczenie monitoringu, zarówno prowadzonego wewnątrz, jak i na powierzchni, dla oceny stabilności wykonywanej konstrukcji.

Biorąc pod uwagę, że wśród uczestników konferencji znaleźli się także pracownicy Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, świetnym pomysłem organizatorów Szkoły było umożliwienie spotkania przedstawicieli świata nauki z reprezentantami zarówno wykonawców, jak i inwestorów.

Niezmiennym wnioskiem, jaki nasuwa się po uczestnictwie w obradach Szkoły, jest potrzeba organizacji tego typu spotkań, prezentujących zarówno nowe rozwiązania i doświadczenia, jak i rozwiązania teoretyczne i innowacje technologiczne. Do pogłębiania relacji i nieformalnych rozmów w czasie konferencji dobrą okazją były także atrakcje zapewnione przez organizatorów: grill, zawody sportowe czy też bankiet z konkursem filmowym i tańcami.

Fot. www.inzynieria.com

Organizatorami XLI Szkoły były: Fundacja Nauka i Tradycje Górnicze, Katedra Geomechaniki, Budownictwa i Geotechniki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, Katedra Geotechniki, Hydrotechniki, Budownictwa Podziemnego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej, Polski Komitet Geotechniki, KGHM Cuprum Centrum Badawczo-Rozwojowe oraz Polskie Towarzystwo Mechaniki Skał. Patronat medialny sprawowało m.in. czasopismo „GDMT Geoinżynieria Drogi Mosty Tunele” oraz portal www.inzynieria.com.

Zdjęcia ze zwiedzania budowy tunelu w ciągu nowej Zakopianki:

Fot. Quality Studio dla www.inzynieria.com

Przeczytaj także: Zimowa Szkoła Mechaniki Górotworu i Geoinżynierii 2016