Geologiczny układ warstw przyjmowany jest często jako wyjściowy model analizy geologicznej. Konsekwencją takiego wyboru jest uczynienie elementem dominującym modelu warstwy o wyraźnie zaznaczonych granicach, którą wydzielono na podstawie cech litologicznych. Tymczasem – jak się okazuje – takie podejście może prowadzić do niewłaściwych wniosków w obszarze współpracy budowli z podłożem.
Wśród wielu aspektów takiego problemu jest ten związany z istnieniem strefy przejściowej pomiędzy ośrodkami o różnych właściwościach geotechnicznych. W strefie tej właściwości gruntu nie odpowiadają dokładnie właściwościom warstw przyległych. Zarówno zasięg pionowy tej strefy, jak i wartości parametrów geotechnicznych gruntu w jej obrębie zależą w głównej mierze od cech sąsiadujących warstw. Można jednak przyjąć, że miąższość strefy granicznej sięga kilkudziesięciu centymetrów, a jej wyodrębnienie podczas prowadzenia analiz geotechnicznych może mieć znaczenie praktyczne – mówi dr hab. inż. Jędrzej Wierzbicki, prof. Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (UAM).
Problem ten profesor UAM szerzej przeanalizuje już za niespełna dwa tygodnie w Krakowie, gdzie w dniach 4–6 grudnia odbędzie się VIII Konferencja „Geoinżynieria w Budownictwie”. Podczas swojego wystąpienia prof. Jędrzej Wierzbicki skomentuje ww. aspekt na przykładzie wyników sondowania statycznego wykonanego w ośrodku silnie warstwowanym. Prelegent wskaże również praktyczne różnice w ocenie ściśliwości gruntu w profilu badawczym, zależnie od przyjętego schematu analitycznego.
Wszelkie informacje na temat konferencji dostępne są tutaj. Zapraszamy!
Konferencje Inżynieria
WIEDZA. BIZNES. ATRAKCJE
Sprawdź najbliższe wydarzenia
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany. Przejdź do formularza logowania/rejestracji.
