Krzysztof Grzegorzewicz po ukończeniu w r. 1961 studiów na wydziale Inżynierii Budowlanej Politechniki Warszawskiej, w specjalności Mosty i budowle podziemne, pracował m.in. przez trzy lata w Przedsiębiorstwie Robót Kolejowych nr 15, gdzie kierował budową mostów i innych obiektów. Od 1966 r. związany był zawodowo z Instytutem Badawczym Dróg i Mostów, gdzie w zespole Andrzeja Jarominiaka, który doprowadził do wdrożenia w Polsce pali wielkośrednicowych i zastąpienia nimi fundamentów kesonowych mostów w rzekach, otrzymał w 1970 r. Nagrodę Państwową zespołową II st. Kolejną dziedziną było wdrażanie w kraju ścian szczelinowych – w r. 1975 r. wydał pionierską pracę „Technika wykonywania ścian szczelinowych”, a ostatnio był współautorem monografii „Ściany szczelinowe i barety – Konstrukcje i zastosowania”. 

W IBDiM a później przez 55 lat zajmował się zagadnieniami fundamentowania mostów, budowy tuneli, współpracy obiektów inżynierskich z podłożem oraz wzmacnianiem fundamentów, m.in. kierował Zakładem Fundamentowania (lata 1973–1983) oraz również jako kierownik Zakładem Geotechniki (2001–2002). W latach 1985–1994 pracował w Algierii jako ekspert, nadzorując budowy mostów, tunelu i różnych obiektów hydrotechnicznych. 

Uczestniczył i kierował realizacją oraz wdrażaniem w praktyce wielu projektów badawczych z dziedziny konstrukcji mostowych, geotechniki i fundamentowania. Przy opracowaniu, opiniowaniu i konsultowaniu licznych projektów konstrukcji inżynierskich, mostów oraz różnego rodzajów fundamentów, wykonywaniu ekspertyz, a także podczas nadzorowania robót czy też przy wdrażaniu nowych technologii.

Brał udział m.in. w realizacji posadowień wielu wieżowców, jak pionierskiego wówczas Daewoo (obecnie WTT), Sky Tower we Wrocławiu, czy najwyższego w Unii Europejskiej Varso. Był autorem dziesiątków opinii i ekspertyz, rozwiązujących trudne problemy geotechniczne i ratujące zagrożone konstrukcje. 
Jego bogate doświadczenie zawodowe obejmowało zarówno wsparcie realizacji inwestycji polskich, jak i zagranicznych – wiedzę, którą posiadł, ceniono również poza granicami naszego kraju. 

Ogromny wysiłek naukowy i badawczy Krzysztofa Grzegorzewicza zaowocował m.in. wprowadzeniem do krajowego budownictwa nowoczesnych metod fundamentowania, zwłaszcza pali wielkośrednicowych, co pozwoliło na przełamanie wiekowej tradycji posadawiania podpór mostów na kesonach. Był cenionym autorem ekspertyz i opinii dotyczących mostów, fundamentów i budownictwa podziemnego, cieszącym się autorytetem i uznaniem w środowisku zawodowym.

Jako wykładowca i mentor niestrudzenie dzielił się swoją wiedzą, edukując kolejne pokolenia inżynierów. Od lat 80. XX w. działał także jako rzeczoznawca Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji, a później Centralnego Rejestru Rzeczoznawców Budowlanych. Był także przewodniczącym Oddziału Warszawskiego i członkiem Zarządu Związku Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej. Za swoje osiągnięcia otrzymał odznaczenia państwowe i branżowe, nagrody ministrów budownictwa i komunikacji. A przy tym był skromnym, szlachetnym, życzliwym Człowiekiem, darzonym sympatią i szacunkiem.

Warto także pamiętać o jego działalności społecznej, tj. popularyzacji wiedzy oraz szkoleniu w zakresie bezpieczeństwa pieszych na drogach oraz utrudnień komunikacyjnych dla osób niepełnosprawnych.
Również my, Wydawnictwo INŻYNIERIA, z ogromną wdzięcznością wspominamy jego merytoryczne wsparcie udzielane nam podczas realizacji różnych naszych projektów branżowych.

Zmarł nagle w pracy 14 grudnia 2021 r., spoczął w rodzinnym grobie na Starych Powązkach w Warszawie. Składamy najszczersze kondolencje Rodzinie Zmarłego, jego przyjaciołom i współpracownikom.