Zakres stosowania żeli iniekcyjnych nie ogranicza się jednak tylko do starych obiektów. Wykorzystuje się je do uszczelnienia obiektów tunelowych, płyt fundamentowych lub ścian, czy też dylatacji nowo wznoszonych obiektów kubaturowych.

Zastosowanie żeli

Żele to z technicznego punktu widzenia hydrofilowe molekuły o długich łańcuchach, które mogą wbudowywać wodę w swoją strukturę. Wykorzystywane są najczęściej w przypadku, gdy elementy budowli narażone są na stały kontakt z wodą lub wilgocią gruntową. Typowym obszarem zastosowania żeli są części budynków stykające się z gruntem, takie jak piwnice, ściany tuneli, zbiorniki wody, itp.

W przypadku budynków, których ściany piwnic są niedostępne od zewnątrz, żele iniekcyjne w szczególny sposób pokazują swoją przydatność i skuteczność. Jako mieszaniny ciała stałego i cieczy mają tę zaletę, że jako materiał o niskiej lepkości mogą być z łatwością wtłaczane w ściany – a po przereagowaniu powstaje z nich elastyczna, wodoszczelna masa. Warto podkreślić, iż czas reakcji żeli można regulować: od bardzo krótkiego (stosowanego w przypadku wycieków wody) do długiego, ułatwiającego dobrą i skuteczną penetrację materiału.

W przypadku przeciekających dylatacji i przerw roboczych, gdy nie ma dostępu od strony napierającej wody, iniekcja żelami jest właściwie jedynym sposobem na uszczelnienie konstrukcji budynku. Żel posiada wystarczająco krótki czas reakcji, a jednocześnie jest stabilny, odporny na nacisk, elastyczny i wodoszczelny. Dzięki temu żele razem z działaniami flankującymi umożliwiają trwałe uszczelnienie przeciekających dylatacji oraz przerw roboczych.

Iniekcja kurtynowa

Gdy nie jest możliwe odkrycie ścian zewnętrznych budynku, np. gdy w bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się inny budynek lub ulica, pewną możliwością wykonania zewnętrznej hydroizolacji piwnic od środka jest iniekcja kurtynowa z użyciem żelu. Taki produkt po zmieszaniu z wodą bardzo szybko reaguje do wodoszczelnej, elastycznej masy. Ma również tę szczególną zaletę, że wypełniając puste przestrzenie, pęcznieje przy kontakcie z wodą, wbudowuje ją w swoją strukturę, zwiększa objętość i w ten sposób działa jako aktywne uszczelnienie.

W przypadku iniekcji kurtynowej uszczelnianą ścianę należy przewiercić na wylot, otwory wiercić w rozstawie co 40 cm w poziomie i pionie, a następnie wykonać jeszcze jeden otwór w środku. W otworach należy osadzić pakery iniekcyjne. Iniekcja wykonywana jest zwykle w trzech krokach roboczych.

Iniekcja strukturalna

Żele akrylowe mogą być stosowane również do wykonywania iniekcji strukturalnych. Polega ona na wysyceniu żelem porów, kapilar i pustych przestrzeni występujących w ścianach kondygnacji podziemnych.

Otwory w uszczelnianej ścianie należy wiercić na głębokość około 2/3 grubości ściany, na siatce kwadratu o boku 40 cm, a następnie wykonać jeszcze jeden otwór w środku. W otworach należy osadzić pakery iniekcyjne.  Następnie wykonywana jest iniekcja zwykle kilkustopniowa, aż do wysycenia muru płynem iniekcyjnym. Ubytki w ścianach należy uzupełnić zaprawą szybkowiążącą.

Uszczelnianie tuneli

Iniekcje można stosować również podczas uszczelniania obudowy tuneli, budowanych z wykorzystaniem maszyn TBM (ang. Tunnel Boring Machine). Mimo użycia odpowiedniego zbrojenia, w wyniku działania wysokiego ciśnienia hydraulicznego na obudowie tunelu mogą pojawić się rysy i przecieki. Powinny zostać uszczelnione przy wykorzystaniu specjalistycznych produktów do iniekcji, takich jak elastyczne żywice poliuretanowe.
 Innym problemem występującym przy budowie tuneli jest rozszczelnienie się uszczelek na styku prefabrykatów i występujące w tym miejscu przecieki. Wtedy  najlepszym rozwiązaniem jest wykonanie iniekcji kurtynowej przy użyciu np. żelu akrylowego. Obudowa tunelu jest nawiercana w odpowiedniej siatce, osadzane są pakery iniekcyjne, a następnie podawany jest żel iniekcyjny, który tworzy warstwę uszczelniającą od strony gruntu i napierającej wody.

Tunele o konstrukcji murowanej mogą być uszczelniane przy wykorzystaniu metody iniekcji kurtynowej żelami iniekcyjnymi stosowanej w budownictwie kubaturowym. Ściany tunelu przewiercane są w rozstawie otworów dopasowanym do konstrukcji obiektu, a następnie podawany jest pod ciśnieniem akrylowy żel iniekcyjny. Celem iniekcji kurtynowej hydrożelami jest wypełnienie pustek i zatamowanie przecieków, aby umożliwić wykonanie uszczelnienia tunelu odpornego na parcie wody od strony negatywnej.

Na co zwrócić uwagę, wybierając żele iniekcyjne?

Żele akrylowe do iniekcji kurtynowych i strukturalnych powinny mieć jak najniższą lepkość początkową. Na rynku dostępne są produkty o lepkości na poziomie 4 mPa·s; która sprawia, iż iniekty mogą wniknąć wszędzie tam, gdzie dostaje się woda. To gwarantuje odpowiednie rozprowadzanie się produktu i maksymalne wypełnienie szczelin.

Ważna jest możliwość precyzyjnego ustawienia czasu reakcji żelu: to umożliwia systematyczne, łatwe do zaplanowania podejście do iniekcji. Wtedy można wykonywać iniekcje wielostopniowe, wymagane w wielu specyfikacjach przetargowych.

Żele do iniekcji uszczelniającej dylatacji powinny z kolei cechować się bardzo wysoką wytrzymałością i przyczepnością do brzegów dylatacji. Silna kohezja i spójność materiału gwarantują trwałe i elastyczne uszczelnienie. To rozwiązanie jest najlepszą opcją przy iniekcji dylatacji oraz iniekcji w konstrukcje, w których występują materiały o wysokiej gęstości i o drobnych porach.