Prace zostały powierzone spółce wiertniczej Mears Group, która w 2008 r. zasłynęła instalacją gazociągu wysokiego ciśnienia pod kanałem żeglownym Hampton Roads. Tym razem projekt został podzielony na trzy sekcje: dwa przekroczenia typu ląd – woda (1782 m / 901 m) oraz instalacja pomiędzy tymczasowymi platformami (2225 m). Ten ostatni odcinek należy do najdłuższych na świecie w kategorii instalacji woda – woda. 

Za każdym razem należało zainstalować dwie wiązki rur oddzielone od siebie o kilkanaście metrów. Stalowy rurociąg o średnicy 8” (203 mm) służył jako osłona kabli energetycznych, natomiast 3” (76 mm) rurociąg z polietylenu został wykorzystany dla potrzeb telekomunikacyjnych. Dwa dłuższe otwory zostały wykonane z wykorzystaniem techniki Intersect i metod nawigacji opartych zarówno na systemie Paratrack 2, jak i żyrokompasie. Technika wiercenia otworów ląd – morze zakładała wykonanie łuków w sekcji horyzontalnej odpowiednio o 45 i 32 stopnie. W związku ze złożoną sytuacją geologiczną zapuszczono wiele odcinków spawanych rur okładzinowych o średnicy 12” (305 mm), które stabilizowały zachowanie się przewodu wiertniczego na etapie wiercenia pilotowego. Każdy z otworów został poszerzony w jednym etapie do średnicy 22”. 

Mears zmobilizował trzy urządzenia wiertnicze firmy American Augers. Jego partnerem została firma Corman Marine Construction, która odpowiadała za budowę platform, wszelkich konstrukcji pomocniczych oraz za prace transportowe na wodzie. Całość prac przygotowawczych i robót wiertniczych została zrealizowana pomiędzy lutym i grudniem 2011 r.