• Długość przewiertu HDD pod rzeką Kiskatinaw wyniosła 1197 m
• Zastosowano metodę intersect
• Prace wiertnicze prowadzono w gruntach spoistych i skałach macierzystych

Przekroczenie rzeki na budowie gazociągu

Zadanie wykonano podczas budowy gazociągu o długości 23,5 km złożonego z rur stalowych o średnicy zewnętrznej 1066,8 mm. Jest to odcinek tzw. pętli Mainline Groundbirch. Wykonywano także przyłączenia.

Trasa instalacji przecinała rzekę Kiskatinaw (40 m szerokości w miejscu przekroczenia) płynącą przez dolinę szeroką na 470 m i o głębokości 30 m. Do realizacji robót bezwykopowych rozważano metody Direct Pipe i HDD. Wybrano tę drugą.

Badania geotechniczne i geofizyczne

Podczas projektowanie przeprowadzono badanie geotechniczne, wykonano trzy odwierty. Badanie geofizyczne po wschodniej stronie miejsca wykazało strefę anomalną o wysokiej rezystywności. W związku z tym potrzebny okazał się dodatkowy odwiert do dokładniejszej identyfikacji warunków geotechnicznych. Stwierdzono występowanie warstw sztywnej i twardej gliny, mułu, piasku i żwiru o niskiej lub średniej plastyczności oraz podłoże skalne z łupków gliniastych z przełożonymi warstwami piaskowca. W badaniach wykorzystano również tomografię elektrooporową (ERT) i refrakcję sejsmiczną. Przewiert HDD zaplanowano tak, by przechodził przez grunty spoiste i skały macierzyste.

Fot. The Crossing Company

Prace wiertnicze

Ostateczny projekt obejmował przekroczenie o długości 1197 m z instalacją rur stalowych. Oszacowano, że siła uciągu powinna wynosić 150 ton, wliczając w to kontrolę siły wyporu. Dzięki wypełnieniu wodą odcinka otworu (częściowo lub w całości) wytwarza się niemal neutralną pływalność w płuczce wiertniczej, co zmniejsza siły ciągnące.

Przewiert HDD zrealizowano metodą intersect. Kąt wejścia od zachodu wynosił 18 stopni, a wyjścia od wschodu 12 stopni. Zastosowano obudowę z rur stalowych, odpowiednio 40 i 20 m, by odizolować otwór wiertniczy od gruntów powierzchniowych i zmniejszyć ryzyko spękania powierzchni, a także wycieku płuczki. Połączenie otworu zaplanowano na odcinku o długości 100 m od stycznej dolnej przewiertu.

Rury stalowe zainstalowano w jednej sekcji. Połączenie kąta wyjścia 12 stopni i dużych rozmiarów rur dało maksymalną wysokość zagięcia około 8 m i wymagało użycia siedmiu dźwigów i jednego wysięgnika bocznego do podparcia.

Podczas robót trwających około 90 dni zastosowano dwie wiertnice, platformę wiertniczą Augers DD-1100RS i zestaw Auger DD-220. Wiercenie pilotażowe realizowano wiertłem o średnicy 31 cm. Podczas rozwiercania dochodziło do problemów technicznych z rozwiertakami, zmieniano ich średnice, ostatecznie prace wiertnicze zakończono urządzeniem 137-centymetrowym. Wykonawcą przewiertu była firma The Crossing Company.

Przeczytaj także: Australia – mikrotunelowanie na budowie kanalizacji w Brisbane