• Warszawa stara się walczyć z podtopieniami
  • Do budowy kolektorów najczęściej wybiera mikrotunelowanie
  • MPWiK często sięga po rozwiązania bezwykopowe

Kolektor Mokotowski Bis powstanie na odcinku od komory w rejonie ul. Sułkowickiej do połączenia z kolektorem Nadbrzeżnym w ul. Czerniakowskiej. Będzie to rurociąg o długości 1,2 km i średnicy 2800 mm. Pełnić ma funkcję przepływowo-retencyjną (6800 m3 pojemności), odciążając kanał Mokotowski. Gotowy powinien być w połowie 2023 r.

Prace kanalizacyjne będą prowadzone w ramach jednej umowy dotyczącej też linii tramwajowej. Budowa kolektora i trasy dla tramwajów na ul. Gagarina pochłoną ponad 190 mln zł. Stronami projektu są miejskie spółki Wodociągi Warszawskie i Tramwaje Warszawskie.


W przyszłości Mokotowski Bis zostanie włączony do odnawianego obecnie (relining modułami GRP) kolektora Nabrzeżnego. Jest jednocześnie elementem projektu rozbudowy w Warszawie sieci kanalizacyjnej. Inne z tego typu inwestycji to np. budowy, także bezwykopowe, kolektorów Lindego Bis (4 km) i Wiślanego (9 km).

W przypadku każdego z przedsięwzięć chodzi m.in. o zwiększenie możliwości retencyjnych, co ma ograniczyć powstawanie w trakcie ulew zalewisk i podtopień.

Bezwykopowo w Warszawie

Metody bezwykopowe do modernizacji sieci wod-kan warszawskie MPWiK wykorzystuje od lat 90. XX w. W przypadku renowacji kanalizacji najczęściej używane sposoby to CIPP (ang. Cured In Plane Pipe) oraz relining panelami GRP. Jeśli z kolei chodzi o renowację sieci wodociągowej – CIPP oraz cementyzacja. Ponadto w ramach wymiany wodociągów spółka najczęściej stosuje metodę krakingu. Do bezwykopowej budowy kolektorów kanalizacyjnych spółka wykorzystuje głównie mikrotunelowanie.

Przeczytaj także: Inżynieria bezwykopowa – kluczowe jest postawienie na jakość