W Polsce tracimy 24% wody pitnej

W państwach UE z powodu nieszczelności rurociągów, średnio 23% – nie mniej niż 2.171 m³/ rok – dostarczanej wody wycieka niewykorzystane do gruntu. W Polsce, według danych EurEau, straty wody w 2021 roku były tylko nieznacznie powyżej tej średniej, wynosząc około 24% lub 2.200 m³ rocznie, ale w poszczególnych miastach i gminach sytuacja jest bardziej dramatyczna: na przykład straty wody w Poznaniu w 2017 r. wyniosły aż 750 000 m³ z powodu wycieków na jednym, 15-kilometrowym odcinku magistrali. Niedawne kontrole wyrywkowe przeprowadzone przez Najwyższą Izbę Kontroli (NIK) w przedsiębiorstwach wodociągowych wykazały, że ponad jedna trzecia wody – a w niektórych przypadkach nawet 60% – została zmarnowana z powodu złego stanu infrastruktury i braku prac konserwacyjnych.

Starzejące się rury, brak remontów, rosnące niedobory wody

Liczby te nie są zaskakujące, biorąc pod uwagę, że polska sieć wodociągowa ma poważny problem ze starzeniem się: rury wodociągowe o łącznej długości około 310 900 km mają średnio 50 lat. Mimo to, średni wskaźnik odnowy w latach 2017-2019 wyniósł zaledwie 0,6%. W przeliczeniu na kilometry oznacza to, że w ciągu trzech lat odnowiono zaledwie 1865 km rur wodociągowych z łącznej długości 310 900 km. Wątpliwe jest, czy wskaźnik ten jest wystarczający do utrzymania obecnego poziomu dostaw. Sytuację dodatkowo pogarsza rosnący niedobór wody spowodowany wzrostem temperatury uwarunkowanym zmianami klimatu: w wyniku suszy w lecie i braku roztopów w zimie, polskie rzeki nie niosą wystarczającej ilości wody, a poziom wód gruntowych opada. Polska jest przy tym w dużym stopniu uzależniona od wód gruntowych, ponieważ około 75% całej słodkiej wody pitnej pochodzi z ich poboru.

Dla osób odpowiedzialnych za ten stan rzeczy jest jasne, że Polska nie może sobie już pozwolić na ogromne straty wody. Oprócz działań, takich jak budowa zbiorników retencyjnych, pilnie potrzebne są remonty infrastruktury wodnej. Problem ten nie zostanie jednak rozwiązany ani za pomocą technologii, takich jak inteligentne opomiarowanie, ani za pomocą metod tradycyjnych, choćby ze względu na koszty i ochronę środowiska. Bezwykopowa renowacja rur metodą berstliningu statycznego jest kluczową technologią, która może zaradzić tej sytuacji w sposób ekologiczny, ekonomiczny i oszczędny.  

Metoda berstliningu statycznego może w dłuższej perspektywie zapobiec stratom wody

Metoda berstliningu statycznego jest równie prosta, co pomysłowa: stary rurociąg jest rozrywany i promieniowo wypychany do otaczającej gleby, podczas gdy nowa rura jest wciągana w miejsce starej na tym samym etapie prac. Metoda ta nadaje się szczególnie w przypadku przestarzałych rur z typowymi uszkodzeniami, których nie można już naprawić, takimi jak pęknięcia, przesunięcia, zużycie mechaniczne itp.

W procesie kruszenia, niszczenia, starej rury można szybko i oszczędnie odnowić rurociąg w istniejącym przebiegu. Możliwe jest również dostosowanie przepustowości sieci rurociągów, jak w tym przypadku, poprzez wstawienie rur o większej średnicy nominalnej

Statyczna metoda berstliningu z urządzeniem GRUNDOBURST umożliwia remonty rur wykonanych z materiałów kruchych lub ciągliwych, z poziomu wykopu i/lub studzienki i/lub włazu do wykopu i/lub studzienki. Można również przecinać rury wykonane z PE, wzmocnione włóknem szklanym oraz rury z wkładkami. Proces ten ma wiele innych zalet:

• możliwe jest dostosowanie przepustowości rur poprzez wstawienie nowych rur o tej samej, mniejszej lub większej średnicy. Powiększenie przekroju można przeprowadzić bez żadnych problemów, jeśli wydajność hydrauliczna starej rury jest niewystarczająca.
• rezultatem jest nowa rura w tym samym miejscu, o maksymalnej nośności statycznej i nowej rezerwie na zużycie wynoszącej 80-100 lat.
• renowacja bezwykopowa oznacza znaczne oszczędności czasu, zasobów i kosztów w porównaniu z metodą tradycyjną.

Kompleksowa renowacja przestarzałej sieci wodociągowej z zastosowaniem metody berstliningu statycznego byłaby idealnym rozwiązaniem nie tylko w Polsce, pozwalającym uniknąć w przyszłości strat wody spowodowanych uszkodzonymi rurami. W perspektywie średnio- i długoterminowej przyniosłoby to korzyści nie tylko kasom publicznych i prywatnych przedsiębiorstw użyteczności publicznej oraz podatnikom, ale także firmom inżynieryjnym oraz, co nie mniej ważne, środowisku i całemu społeczeństwu.

Przeczytaj także: Wszystko o berstliningu statycznym. Odpowiadamy na Wasze pytania