Sieci uzbrojenia podziemnego terenu w Polsce były budowane początkowo z rur żeliwnych lub stalowych. Wymiana skorodowanych rur stalowych musiała być prowadzona w sposób ciągły, co wiązało się ze znacznymi kosztami. Rury żeliwne z kolei stwarzały problemy związane z często występującymi nieszczelnościami połączeń oraz małą odpornością na obciążenia dynamiczne, wywoływane wzrastającym w miastach ruchem komunikacyjnym. Z tego względu w latach 60. zaczęto analizować możliwości zastosowania tworzyw sztucznych do budowy wymienionych elementów podziemnej infrastruktury.
![](https://inzynieria.com/themes/inzynieria/img/no_photo.png)
TREŚĆ DOSTĘPNA DLA ZALOGOWANYCH
ZAŁÓŻ BEZPŁATNE KONTO I CZYTAJ BEZ OGRANICZEŃ
![](https://konferencje.inzynieria.com/wp-content/uploads/2019/01/logo.png)
Konferencje Inżynieria
WIEDZA. BIZNES. ATRAKCJE
Sprawdź najbliższe wydarzenia
Powiązane
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany. Przejdź do formularza logowania/rejestracji.