Trenchless Engineering Special Edition [2]

Tematy takie jak jakość, bezpieczeństwo, staranność wykonywanych projektów, są dość często poruszane na łamach \"Inżynierii Bezwykopowej\".

Stowarzyszenie PE100+, założone 24 lutego 1999 r., jest organizacją skupiającą pięciu producentów polietylenu wysokiej gęstości (HDPE), której celem jest zagwarantowanie najwyższego poziomu jakości w produkcji i w przetwórstwie materiału klasy PE100, przeznaczonego do wytłaczania rur ciśnieniowych. Kontrolując zakres podwyższonych wymagań, które muszą spełniać materiały produkowane przez swoich członków, Stowarzyszenie publikuje regularnie tzw. listę materiałów pozytywnych (\"PE100+ Association Positive List of Materials\"). Celem Stowarzyszenia jest również stworzenie marketingowej platformy w celu promocji stosowania rurociągów z polietylenu.

Nieocenionym dobrem człowieka jest czyste środowisko naturalne. Dlatego też od lat staramy się je chronić przed szkodliwością naszej dzisiejszej cywilizacji i przed skutkami dobrobytu, do którego wszyscy w ten czy inny sposób dążymy. Ochrona środowiska obejmuje ochronę atmosfery, wód i ziemi. W każdej z tych dziedzin obowiązują odpowiednie akty prawne oraz stosowane są (lub też powinny być stosowane) technologie i zasady postępowania, pozwalające na spełnienie wymogów określanych przez prawo. W przypadku gospodarki wodno-ściekowej, są to technologie poboru i uzdatniania wody, odbioru i transportu ścieków, ich oczyszczania oraz zagospodarowania i utylizacji osadów ściekowych.

Sieci uzbrojenia podziemnego terenu w Polsce były budowane początkowo z rur żeliwnych lub stalowych. Wymiana skorodowanych rur stalowych musiała być prowadzona w sposób ciągły, co wiązało się ze znacznymi kosztami. Rury żeliwne z kolei stwarzały problemy związane z często występującymi nieszczelnościami połączeń oraz małą odpornością na obciążenia dynamiczne, wywoływane wzrastającym w miastach ruchem komunikacyjnym. Z tego względu w latach 60. zaczęto analizować możliwości zastosowania tworzyw sztucznych do budowy wymienionych elementów podziemnej infrastruktury.

Rury polietylenowe są już powszechnie akceptowanym materiałem do budowy rurociągów. Dzięki swoim właściwościom, rurociągi polietylenowe mogą być układane metodami tradycyjnymi oraz nowoczesnymi, zyskującymi coraz większą popularność, metodami wąskowykopowymi i bezwykopowymi.

Warszawa jest jedną z niewielu stolic europejskich nie posiadających nowoczesnej oczyszczalni ścieków. Jedynie trzecia część warszawskich ścieków trafia do przestarzałej oczyszczalni mechanicznej. Pozostała część wpływa bez oczyszczenia bezpośrednio do rzeki Wisły.

Gospodarki krajów wysoko rozwiniętych co roku ponoszą miliardowe straty, spowodowane korozją i erozją. Niezależnie od dziedzin życia gospodarczego, których problem dotyczy, tj. budowy maszyn, instalacji, konstrukcji stalowych czy budownictwa ogólnego, wszędzie muszą być z tego powodu podejmowane ogromne wysiłki, aby zahamować m.in. zjawisko ścierania lub powstawania wżerów.

\"Każdy łańcuch jest tak mocny, jak jego najsłabsze ogniwo\". Ta zasada obowiązuje również przy projektowaniu i budowie rurociągów polietylenowych. Pomimo wieloletniego już doświadczenia w stosowaniu rurociągów polietylenowych, wciąż istnieje potrzeba wyjaśniania kwestii związanych z właściwościami samego materiału, kryteriami doboru materiałów na rurociągi oraz wykonawstwa i eksploatacji rurociągów.

Wdrażanie nowych rozwiązań materiałowo - konstrukcyjnych do budowy i modernizacji sieci wodociągowych i kanalizacyjnych jest już w Polsce pewnym standardem. Inwestorzy, doceniając jakość jako podstawowy argument przy wyborze materiału, wymuszają konkurencyjność ofert na rynku, a tym samym postęp technologiczny w zakresie rozwiązań rurowych, połączeń i wyposażenia technicznego sieci. Stąd też wdrażane są z jednej strony udoskonalone materiały już stosowane wcześniej, a z drugiej strony, wprowadza się nowe rozwiązania materiałowe. Bardzo znaczącym przykładem tych rozwiązań są wyroby z tworzyw termoplastycznych, a wśród nich wyroby z PE, w szczególności PE drugiej i trzeciej generacji.

Europejska norma wstępna ENV 1046:2001, przyjęta w Polsce jako PN-ENV 1046:2002 (u), została opracowana przez Komitet Techniczny CEN/TC 155 \"Plastics piping systems and ducting systems\" (\"Systemy rurowe i kanałowe z tworzyw sztucznych\"), którego sekretariat prowadzony jest przy NEN (Holenderski Komitet Normalizacyjny).