Grabia w górnym odcinku charakteryzuje się dość dużą gwałtownością spływu wód opadowych i roztopowych. W efekcie szybko podnosi się poziom wody po deszczach, a zmniejsza też w wysokim tempie w czasie suszy. Dlatego na środkowym i dolnym biegu rzeki ważne są obiekty hydrotechniczne przeciwdziałające takim zjawiskom. Jednym z nich jest jaz na Grabi w Łasku. Powstał w latach 50. XX w. i wykorzystywano go na potrzeby młyna.

Fot. Wody Polskie

Współcześnie ma on duży wpływ na pobliskie stawy rybne i spowolnienie odpływu wód w rzece. To konstrukcja żelbetowa z trzema filarami i czterema przęsłami o wymiarach od 2,37 m do 2,48 m. Ma stały próg o wysokości 30 cm, nad którym znajdują się prowadnice do zamknięć szandorowych drewnianych. Umożliwiają one regulowane piętrzenie wody. Grubość przyczółków jazu wynosi od 80 do 130 cm, a szerokość filarów to 50 cm. Skrzydła budowli są konstrukcją żelbetową skośną o grubości 40–60 cm. Światło obiektu to 9,81 m. Na przyczółkach i filarach znajduje się kładka do obsługi budowli. Zamknięciami operuje się ręcznie, brak tu mechanizmów wyciągowych.

Fot. Wody Polskie

Remont budowli polegał na liftingu, oczyszczeniu elementów betonowych i metalowych, reprofilacji powierzchni pionowych i poziomych konstrukcji, a także na wykonaniu powłok ochronnych betonów, zabezpieczenia antykorozyjnego elementów metalowych i szandorów (zamknięć) drewnianych.

Fot. Wody Polskie

Spiętrzenie wód rzeki poprawie retencję wód, a pośrednio, wraz z prywatnym jazem kozłowym, umożliwia magazynowanie 900 tys. m³ wody rocznie na potrzeby stawów rybnych. Prace kosztowały około 265 tys. zł.

Przeczytaj także: Szamotuły. Poprawa retencji złagodzi skutki suszy