Jak przypomniał, w trakcie jednej instalacji można zamontować nawet do 800 m rękawa filcowego. W przypadku wykładziny z włókna szklanego może to być do 200 m.

Materiał filcowy możemy stosować na łukach i zmianach kierunku w studniach, licząc się z wystąpieniem poprzecznych fałd. "Szkła" nie możemy instalować na łukach i przy zmianach kierunków. Do tego filc tłumi drgania, z kolei włókno szklane ma większą podatność na drgania i ewentualne uszkodzenia ze względu na obciążenia od ruchu drogowego i kolejowego – tłumaczył Bogusław Wójtowicz.

Wskazał, że filc jako materiał jest mniej wrażliwy na karby ze względu na większą elastyczność. Za to w przypadku zdiagnozowania w kanale uskoków, klawiszowania i występowania skorup nie należy instalować rękawów z włókien szklanych.

Zdaniem Bogusława Wójtowicza wykładziny wzmacniane włóknem szklanym mają przewagę pod kątem wrażliwości na zmiany temperatur. Posiadają mniejszy liniowy współczynnik rozszerzalności cieplnej od filcu, co sprawia, że mają mniejszą podatność na zmiany długości rękawa po instalacji. Jednak ze względu na dużą różnicę temperatury instalacyjnej w rękawach szklanych występują dużo większe naprężenia wewnętrzne. Rękaw filcowy ma większy współczynnik, dlatego zwracamy uwagę na „ciasne” dopasowanie rękawa do naprawianego kanału – wyjaśniał.

Poruszył też wątek folii wewnętrznej, która powoli zaczęła się pojawiać także w wykładzinach wykonanych z włókien szklanych. To kapitalna rzecz. Chroni laminat przed wpływem wody, a zwłaszcza ścieków, różnych pH, by nie zaszła korozja chemiczna materiału – opowiadał Bogusława Wójtowicz.

Kiedy więc powinno się stosować rękawy wykonane z włókna szklanego? Jak dodał Wójtowicz, przy krótszych prostych instalacjach. Wykładziny filcowe są za to odpowiedniejszym materiałem do stosowania przy długich instalacjach, średnicach powyżej 500 mm, gdzie dochodzą zmiany geometrii, kierunku i łuki (np. pod drogami czy torami).

Przeczytaj także: II Konferencja CIPP Technology Days