W 2014 r. w Świnoujściu zostanie uruchomiony pierwszy w Polsce terminal LNG, którego najważniejszym zadaniem będzie wzmocnienie bezpieczeństwa energetycznego Polski. Zapewni on możliwość odbioru gazu ziemnego w postaci skroplonej drogą morską od dostawców tego paliwa z całego świata. Jest to jeden z kluczowych projektów mających na celu dywersyfikację źródeł dostaw gazu do kraju i częściowe uniezależnienie od Rosji (więcej o projekcie w artykule pt. „Pierwszy polski terminal LNG”, Paliwa i Energetyka 1/2012 [01]).

Z tym przedsięwzięciem ściśle związana jest też budowa portu zewnętrznego, a z nią z kolei realizowana przez Urząd Morski w Szczecinie inwestycja polegająca na budowie infrastruktury zapewniającej dostęp do nowego portu, a w tym: falochronu osłonowego, ostrogi, toru podejściowego, obrotnicy oraz wykonanie robót czerpalnych. Lokalizacja tego przedsięwzięcia to prawobrzeżna, portowa dzielnica Świnoujścia – Warszów. Część działań usytuowana jest na akwenie Morza Bałtyckiego, a część na lądzie. Nowy falochron powstaje na wschód od istniejącego falochronu wschodniego, do którego dobudowywana jest ostroga o długości 255,8 m.

W ramach podjętych działań powstaną: falochron osłonowy (około 3 km), ostroga przy istniejącym falochronie wschodnim (ponad 255 m), tor podejściowy (około 1740 m długości i 200 m szerokości). Średnice obrotnicy (zaprojektowanej na kształt elipsy) dla statków wyniosą 1000 i 630 m. Głębokość techniczną akwenu zaplanowano na 14,5 m, a kubatura prac czerpalnych ma wynieść około 8 610 000 m3. Po zakończeniu robót świnoujski falochron będzie najprawdopodobniej najdłuższą tego typu budowlą w Europie.