Wybrane problemy przygotowania i realizacji wielokondygnacyjnych garaży podziemnych w zwartej zabudowie będą tematem wystąpienia prof. dr hab. inż. Hanny Michalak z Politechniki Warszawskiej podczas konferencji "Budownictwo Podziemne", organizowanej w Krakowie w dniach 8-9 września.
Fot. inzynieria.com
W referacie podjęta zostanie próba ogólnego scharakteryzowania podstawowych problemów koniecznych do rozstrzygnięcia w związku ze wznoszeniem w warunkach miejskich głęboko posadowionych obiektów.
Wznoszenie obiektów głęboko posadowionych – z wielokondygnacyjnymi częściami podziemnymi – jest obecnie powszechne, szczególnie w terenach silnie zurbanizowanych i strefach śródmiejskich dużych miast. Fakt ten wynika przede wszystkim z konieczności zapewnienia, wymaganej w planie zagospodarowania przestrzennego, odpowiedniej liczby stanowisk postojowych dla samochodów użytkowników projektowanego obiektu. Garaże i pomieszczenia techniczne są zazwyczaj sytuowane w podziemiach obiektów, najczęściej na 2–5 kondygnacjach podziemnych.
Wybór technologii wykonywania części podziemnych i sposobu zabezpieczenia oraz podparcia ścian wykopu głębokiego powinien być poprzedzony wieloma analizami i badaniami, mającymi przede wszystkim na celu dokonanie oceny wpływu projektowanej inwestycji na odkształcenia podłoża gruntowego i ewentualne zmiany walorów estetycznych, użytkowych i nośności budynków istniejących. Często, w przypadku zabudowy zabytkowej bądź wykazującej niedostateczną nośność do przeniesienia dodatkowych obciążeń od odkształceń podłoża gruntowego, spowodowanych nową inwestycją, istnieje konieczność wyprzedzającego, w stosunku do rozpoczęcia robót związanych z nową inwestycją, wzmocnienia strefy posadowienia bądź również elementów konstrukcji jej części nadziemnej.
W centrach miast, poza ścisłym centrum, wznoszono w ostatnim dziesięcioleciu ubiegłego wieku pojedyncze budynki z kilkukondygnacyjnymi częściami podziemnymi. Obecnie coraz częściej, z uwagi na deficyt gruntów budowlanych, zabudowa podlega zagęszczeniu. Pierzeje ulic uzupełniane są nowymi budynkami o podobnej bądź większej liczbie kondygnacji podziemnych – czasami usytuowanymi „na styk” do ścian szczelinowych części podziemnych wcześniej wzniesionych budowli. Sytuacja taka stwarza dodatkowe, niespotykane wcześniej problemy – pojawienia się liniowej zabudowy w obrębie podłoża gruntowego, czasami na długości kilkudziesięciu i więcej metrów, powodującej w szczególności zmianę warunków hydrologicznych.
Konferencje Inżynieria
WIEDZA. BIZNES. ATRAKCJE
Sprawdź najbliższe wydarzenia
Aby dodać komentarz musisz być zalogowany. Przejdź do formularza logowania/rejestracji.