Zbudowany w 1918 r. kolektor kanalizacyjny (Southwest Minneapolis Interceptor Sewer) był jednym z pierwszych w tym mieście. Wykonany został z ręcznie układanych cegieł i betonu. Stan techniczny fragmentów linii łączącej południowe Minneapolis i park St. Louis z Metropolitan Council Environmental Services (MCES) pogorszyły się do tego stopnia, że zdecydowano o podjęciu działań naprawczych.
Kontrakt na wykonanie rehabilitacji metodą CIPP zdobyła firma Michels Pipe Services, czyli oddział Michels Corp., jednej z największych firm działających w tej branży w USA. Zakres prac obejmował renowację kanalizacji o długości 3183 m oraz rekonstrukcję studzienek. Prace zakończyły się w marcu br.

Projekt realizowano w trzech etapach:

• 1027 m o średnicy 838 mm;
• 1058 m o średnicy 991 mm;
• 1098 m o średnicy 1524 mm.

Wykładziny o średnicy 838 mm i 991 mm były nasączane żywicą i przewożone (każda w sześciu częściach) z Brownsville w stanie Wisconsin. Ze względu na fakt, że ciężar wykładziny o średnicy 1524 mm impregnowanej żywicą byłby zbyt wielki, by transportować ją na miejsce realizacji projektu z innego stanu, była ona podzielona na cztery fragmenty i nasączana już w Minneapolis.