Otwarte naczynie wzbiorcze

Najczęściej kominki z płaszczem wodnym zabezpieczane są przy pomocy otwartego naczynia wzbiorczego (wyrównawczego). Jest to zbiornik instalowany nad najwyższym miejscem całej instalacji grzewczej, który w myśl obowiązujących przepisów musi być wyposażony w otwór umożliwiający swobodny przepływ powietrza pomiędzy wnętrzem zbiornika a jego otoczeniem. Dzięki takiemu rozwiązaniu ciśnienie wody w instalacji nie będzie wzrastać podczas podgrzewania wody. Zbiornik wyrównawczy powinien również mieć rurę odpływową, aby w przypadku ewentualnego przelania nadmiar wody trafił do kanalizacji. Uzupełniać niedobory wody można ręcznie, choć zdecydowanie lepszym wyjściem jest zastosowanie zaworu pływakowego, który zadba o to automatycznie.

Zamknięte naczynie wzbiorcze

Od kilku lat można nowoczesne kominki wodne zabezpieczać także zamkniętymi naczyniami wyrównawczymi wykonanymi z wysokiej jakości materiałów odpornych na na działanie wysokich temperatur (np. Kratki.pl). Jest to jednak możliwe wyłącznie wtedy, gdy wkład kominkowy posiada wężownicę schładzającą, która automatycznie odprowadzi nadmiar ciepła z systemu. Wężownica taka musi mieć moc wyższą niż moc znamionowa kominka i posiadać zawór, który w chwili wykrycia temperatury przekraczającej dopuszczalną wartość automatycznie się otworzy, wpuszczając do wężownicy zimną wodę. W ten sposób temperatura jest błyskawicznie obniżana o nawet kilka stopni, a woda zużyta w procesie schładzania trafia do kanalizacji (koniecznie za pośrednictwem studzienki schładzającej). Warto pamiętać, że w tak zabezpieczonej instalacji możliwe są spore wahania ciśnienia – zwłaszcza wtedy, gdy intensywnie palimy w kominku.

Więcej o ogrzewaniu nowoczesnymi kominkami można przeczytać na tej stronie.

Zasobnik buforowy

W przypadku kominków z płaszczem wodnym dobrze sprawdzają się zasobniki akumulujące ciepło, czyli prościej mówiąc odpowiednio zaizolowane zbiorniki na wodę o pojemności dobranej do parametrów instalacji w danym budynku. Generalnie przyjmuje się, że na każdy 1 kW mocy generowanej przez kominek powinno przypadać 40 l wody. Zasada działania takiego zbiornika buforowego jest bardzo prosta: podgrzana przez kominek woda trafia najpierw właśnie do tego zbiornika i dopiero z niego dystrybuowana jest do grzejników dzięki automatycznemu zaworowi sterującemu. Zasadniczą zaletą tego rozwiązania jest fakt, że kominek może dzięki niemu stale pracować ze swą mocą nominalną, co przekłada się na jego efektywność (sprawność) i mniejsze nawet o 20% zużycie paliwa.