Co prawda wiatrak stoi na terenie prywatnym, ale obecni właściciele oddali go miastu na cele społeczne. Wyremontowany, rozebrany element po elemencie, a potem złożony, stanie już w innym miejscu – na terenie Zespołu Szkół Rolniczo-Budowlanych, gdzie będzie pełnić funkcje muzealne.

We wnętrzu zachowały się wszystkie urządzenia, które są świadectwem rozwoju techniki młynarskiej od początku XVIII do połowy XX w. W najśmielszych oczekiwaniach nie przypuszczałem, że wnętrze zabytku jest tak dobrze zachowane. Można odnieść wrażenie, że mimo iż ostatni raz mielono w nim zboże 30 lat temu, wygląda tak, jakby młynarz właśnie wyszedł i nie wrócił do pracy – mówił, opisując wyniki ekspertyzy, Maciej Urban, miejski konserwator zabytków, dodając: na uwagę zasługuje koło paleczne, które przekazywało napęd ze śmigów wiatraka na mącznicę. Jest na nim wymalowany barokową czcionką rok 1723. Z początku XVIII w. pochodzi też potężny, obrotowy kozioł. Dawno nie widziałem takiego koźlaka, bo tutaj nawet zachowało się jego oryginalne poszycie z ręcznie obrabianych, szerokich desek.

Fot. UM Leszno

Według tradycji wiatrak do Leszna trafił z miejscowości Sława. Miasto na remont i przeniesienie wiatraka otrzyma 600 tys. zł dotacji z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Przeczytaj także: Rekord Polski – 38 ha i najwięcej zabytków