• W podstawie kopca Kościuszki miałyby zostać zainstalowane kotwy
• Pomysł nie przekonuje konserwatorów zabytków
• Być może pomogą eksperci z AGH Kraków

Wszyscy jesteśmy zgodni co do tego, że remont trzeba koniecznie zrobić. Kopiec się obsuwa. Nie rozjeżdża się jak babka z piasku na wszystkie strony, tylko ma strefę poślizgu, gdzie wszystko cały czas się zsuwa na dół na jedną stronę – mówi wojewódzka konserwator zabytków Monika Bogdanowska (cyt. za lovekrakow.pl). Na pogarszający się stan kopca wpływ mają m.in. utwardzone alejki. Jak dodaje wojewódzka konserwator, zostały wprowadzone, żeby było wygodnie wyjść na kopiec, ale ze szkodą dla struktury ziemnej, która sama w sobie nie była zrobiona z dobrego materiału. To były przemieszane rodzaje różnych gleb marnej jakości. W efekcie kopiec nasiąka wodą, a obciążona alejkami konstrukcja obsuwa się na jedną stronę.

Zgodnie z obecnymi planami, kopiec zostanie rozebrany w 1/3, następnie zabezpieczony siatką stabilizującą, która byłaby wypełniona tłuczniem i humusem oraz zazieleniona trawą. Ponadto kopiec miałby zostać ustabilizowany poprzez zainstalowanie w jego podstawie kilkunastometrowych kotew. Taki pomysł budzi jednak obawy konserwatorów zabytków. Niewykluczone, że o konsultacje poproszeni zostaną specjaliści z Akademii Górniczo-Hutniczej. Projekt naprawy kopca zakłada też m.in. usunięcie wszystkich betonowych elementów, likwidację korytek do odwodnienia, wewnętrznych rur i kanałów wodnych. Woda miałaby spływać po jego powierzchni. Według wstępnych szacunków, taki remont kopca pochłonąłby 15-20 mln zł.

Kopiec Kościuszki. Fot. kilhan/Adobe Stock

Już w 2012 r. krakowski magistrat przeprowadził badania geologiczne kopca i wzgórza św. Bronisławy, na którym znajduje się obiekt. Potwierdziły one, że kopiec wymaga generalnego remontu. Jak informowano, dane pokazały, że od 2002 r. kopiec obniżył się o około 0,5 m. To z kolei spowodowało nierównomierne zwiększenie objętości budowli – w różnych miejscach zwiększyła się wtedy ona od 4 do 20 cm.

Kopiec Kościuszki budowany był w latach 1820–1823.

Zobacz także: Palowanie na budowie Fabryki Wody w Szczecinie