Nazwa projektu – „LM” to inicjały obu wieżowców: Langenlinie i Marmormolen. Forma budynków nawiązuje do uświęconego wieloletnią tradycją charakteru miejsca. Pierwsza z wież – Langenlinie, jest zwrócona frontem ku morzu. Jej bryła została podzielona na obrócone i przesunięte względem siebie segmenty. Taki kształt, zdaniem architektów, jest nawiązaniem do geometrycznego układu nabrzeża, będącego miejscem postoju morskich statków. Drugi budynek, o bardziej zwartej strukturze, wyposażony jest w taras zwrócony w stronę centrum miasta. Rozdzielone portowym basenem budynki będą spięte podwieszoną kładką. Tworzą ją dwa pomosty, wychodzące z każdego wieżowca i połączone w połowie drogi – jak uścisk dłoni nad portem. Wzdłuż przeprawy znajdą się kawiarnie i galerie. Most został pomyślany jako przestrzeń publiczna. Żeby się na niego dostać, trzeba najpierw wjechać ruchomymi schodami na rozległe tarasy u podstawy obiektów, a następnie windą na odpowiednią kondygnację.

Projekt Steven Holl Architecs zakłada wykorzystanie różnorodnych innowacyjnych rozwiązań ekologicznych. Zobowiązuje do tego realizacji w stolicy kraju, który uważany jest za światowego lidera w pozyskiwaniu energii ze źródeł alternatywnych. Obie wieże są osłonięte szklanymi ścianami kurtynowymi, wyposażonymi w ekrany zrobione z baterii słonecznych. Ocieniając wnętrza, magazynują one energię słoneczną, która jest wykorzystywana na potrzeby bazującego na obiegu wody morskiej ogrzewania i klimatyzacji. Naturalną wentylację zapewniają okna, które otwierają się poziomie podłogi i sufitu, zapewniając maksymalną cyrkulację powietrza. Zadbano również o optymalne wykorzystanie światła dziennego w każdym pomieszczeniu. Energia elektryczna na potrzeby oświetlenia przestrzeni publicznej będzie z kolei produkowana przez turbiny wiatrowe, umieszczone przy pomostach. Siła wiatru sprawi, że budynek – portowa brama miasta – zawsze będzie silnie oświetlony.